skrócić
Look at other dictionaries:
skrócić — kogoś o głowę «obciąć komuś głowę, ściąć kogoś»: Przecież Elżbieta I to była baba potwór! Lubiła grozić swoim dworzanom, a już szczególnie faworytom, że skróci ich o głowę. T. Mirkowicz, Pielgrzymka … Słownik frazeologiczny
skrócić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}skracać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skracać – skrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}o głowę {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonać na kimś wyrok śmierci, szczególnie przez ścięcie; zabić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rotmistrz zapowiedział, że osobiście skróci o głowę każdego, kto się cofnie. Jadąc w tamte… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skracać — Skrócić kogoś o głowę «obciąć komuś głowę, ściąć kogoś»: Przecież Elżbieta I to była baba potwór! Lubiła grozić swoim dworzanom, a już szczególnie faworytom, że skróci ich o głowę. T. Mirkowicz, Pielgrzymka … Słownik frazeologiczny
skracać — ndk I, skracaćam, skracaćasz, skracaćają, skracaćaj, skracaćał, skracaćany skrócić dk VIa, skracaćcę, skracaćcisz, skróć, skracaćcił, skracaćcony «czynić coś krótszym» a) «zmniejszać długość czegoś» Skracać płaszcz. Skrócić rękawy. Skrócić sobie… … Słownik języka polskiego
skracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, skracaćam, skracaća, skracaćają, skracaćany {{/stl 8}}– skrócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, skracaćcę, skracaćci, skróć, skracaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
poskracać — dk I, poskracaćam, poskracaćasz, poskracaćają, poskracaćaj, poskracaćał, poskracaćany 1. «skrócić, uczynić krótszym wiele czegoś lub coś w wielu miejscach» Poskracać sukienki według ostatniej mody. Poskracać rękawy u bluzek. 2. «skrócić, uczynić… … Słownik języka polskiego
skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… … Słownik języka polskiego
cugle — blp, D. cuglegli «pasy rzemienne połączone z wędzidłem, służące jeźdźcowi do kierowania koniem; lejce, wodze» Popuścić (koniowi) cugle a. cugli. Skrócić, ściągnąć, uchwycić cugle. Chwycić konia za cugle. ◊ Puścić, popuścić cugli komuś a. czemuś… … Słownik języka polskiego
