smagać

smagać
ndk I, \smagaćam, \smagaćasz, \smagaćają, \smagaćaj, \smagaćał, \smagaćany - smagnąć dk Va, \smagaćnę, \smagaćniesz, \smagaćnij, \smagaćnął, \smagaćnęła, \smagaćnęli, \smagaćnięty
«uderzać batem, rzemieniem itp.; bić, chłostać»

Smagał nieludzko konia batem.

przen.

Deszcz smagał twarze.

Smagać kogoś ironicznym spojrzeniem.

smagać się
1. strona zwrotna czas. smagać

Smagać się pokrzywami.

2. «smagać siebie wzajemnie, jeden drugiego»

W saunie smagano się rózgami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • smagać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, smagaćam, smagaća, smagaćają, smagaćany {{/stl 8}}– smagnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, smagaćnę, smagaćnie, smagaćnij, smagaćnął, smagaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • smagnąć — → smagać …   Słownik języka polskiego

  • ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… …   Słownik języka polskiego

  • ciąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va, tnę, tnie, tnij, ciął, ciąćcięli, cięty {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, ranić czymś ostrym, cienkim, kaleczącym; rąbać, chlastać, smagać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciął go szablą przez twarz (po twarzy) .… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • смагать — бить, стегать , южн., укр. смагати – то же, смагнути – то же, польск. smagac хлестать, стегать . Ср. лит. smõgis м. сильный бросок, удар , smõgti, smogiù, smogiaũ бить, хлестать, бросать, швырять (см. Траутман, ВSW 270; Мi. ЕW 309); по мнению …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Ostern — Osterfest; Auferstehungsfest * * * Os|tern [ o:stɐn], das; , <meist ohne Artikel>: Fest der Auferstehung Christi: Ostern war verregnet; [(bes. nordd.:) zu/(bes. südd.:) an] Ostern verreisen; wir hatten ein schönes Ostern; <landschaftlich …   Universal-Lexikon

  • bat — I m IV, D. a, C. owi, Ms. bacie; lm M. y 1. «rzemień lub sznur na pręcie używany do popędzania zwierząt; także narzędzie kary» Bat z bawolej skóry. Klaśnięcie (z) bata. Uderzenie batem a. bata. Poganiać bydło batem. Zaciąć, podciąć konia batem.… …   Słownik języka polskiego

  • batożyć — ndk VIb, batożyćżę, batożyćżysz, batożyćoż, batożyćył, batożyćżony «bić, smagać batogiem» Bestialsko batożyć konie …   Słownik języka polskiego

  • bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

  • ćwiczyć — ndk VIb, ćwiczyćczę, ćwiczyćczysz, ćwicz, ćwiczyćczył, ćwiczyćczony 1. «zaprawiać, sposobić do czegoś, doskonalić w czymś; wprawiać, kształcić» Ćwiczyć umysł, wolę. Ćwiczyć kogoś w sztuce wojennej. W czasie zabawy dzieci ćwiczyły sprawność… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”