brzmienie

brzmienie
n I
1. rzecz. od brzmieć

Brzmienie melodii walca.

2. muz. «całokształt odbieranego wrażenia dźwiękowego; dźwięczność, rozległość, donośność dźwięku (głosu); potocznie - barwa dźwięku»

Brzmienie fortepianu, skrzypiec.

Piękne brzmienie głosu śpiewaczki.

3. lm D. brzmień
rzad. «głoska»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • brzmienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. brzmieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brzmienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. brzmienieeń muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zespół akustycznych cech… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny …   Słownik języka polskiego

  • barwa — ż IV, CMs. barwawie; lm D. barw 1. «właściwość ciała zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; kolor» Ciemne, jasne, żywe, ostre, spokojne barwy. Barwa chabra, maku. Barwa nieba, śniegu, węgla.… …   Słownik języka polskiego

  • Bayer Full — is one of the most popular disco polo bands from Poland. It was founded in 1984 by Sławomir Świerzyński.Discography* Blondyneczka 1992 * Wakacyjna dziewczyna 1993 * Kolorowe oczy 1994 * Krajobrazy 1994 * Idą święta 1994 * Wszyscy Polacy 1995 *… …   Wikipedia

  • litera — 1. pot. euf. Cztery litery a) «pośladki»: Nie tak dawno bokser publicznie kopnął promotora w cztery litery, dając mu tym samym do zrozumienia, co o nim myśli. GWr 10/02/1999. b) «o człowieku niezaradnym; niedorajda, ciamajda» 2. Litera prawa… …   Słownik frazeologiczny

  • brzmieniowy — przym. od brzmienie (zwykle w zn. 2) Jakość, struktura brzmieniowa. Efekty, tło brzmieniowe. Możliwości brzmieniowe instrumentu, zespołu orkiestrowego. Strona brzmieniowa wiersza …   Słownik języka polskiego

  • dwudźwięk — m III, D. u, N. dwudźwiękkiem; lm M. i muz. «jednoczesne brzmienie dwóch dźwięków muzycznych» …   Słownik języka polskiego

  • dźwięczny — dźwięcznyniejszy «mający donośne brzmienie, dźwięczący, brzmiący czysto, silnie, przyjemnie dla ucha» Dźwięczny głos, śmiech, śpiew. ∆ jęz. Głoski dźwięczne «głoski, przy których artykulacji wiązadła głosowe przybierając pozycję zwartą, wprawiane …   Słownik języka polskiego

  • dźwięk — m III, D. u, N. dźwiękkiem; lm M. i 1. «wszelkie wrażenie słuchowe będące reakcją na bodziec zewnętrzny; brzmienie czegokolwiek; głos, szmer, hałas, zgrzyt, stuk» Dźwięki mazurka, walca. Dźwięk dzwonka, fletu, cymbałów. Maszerować przy dźwiękach… …   Słownik języka polskiego

  • eufonia — ż I, DCMs. eufonianii, blm 1. jęz. «unikanie połączeń fonetycznych odczuwanych jako trudne, przez rozwijanie i wstawianie w nie nowych dźwięków ułatwiających wymowę, występujące np. w wymowie regionalnej; w zn. ogólnym: harmonijne, przyjemne… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”