smykać

smykać
ndk I, \smykaćam, \smykaćasz, \smykaćają, \smykaćaj, \smykaćał, \smykaćany - smyknąć dk Va, \smykaćnę, \smykaćniesz, \smykaćnij, \smykaćnął, \smykaćnęła, \smykaćnęli, \smykaćnięty, \smykaćnąwszy
1. pot. «oskubywać, szczypać, rwać coś (zwykle kłosy, źdźbła, liście itp.

Konie smykały źdźbła zboża przy drodze.

2. pot. «biec szybko, uciekać; przemykać, umykać, czmychać»

Zając smyknął im spod nóg.

3. częściej dk, pot. «zręcznie ściągnąć, wziąć, chwycić coś (ukradkiem); szybko ukraść»

Smyknąć torebkę z lady.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • smykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, smykaćam, smykaća, smykaćają, smykaćany {{/stl 8}}– smyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, smykaćnę, smykaćnie, smykaćnij, smykaćnął, smykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • smyknąć — → smykać …   Słownik języka polskiego

  • смыкать — I смыкать аю, итер. от сомкнуть, замкнуть. Первонач. *съмъкнѫти, *мъкнѫти; ср. сербохорв. сма̏кне̑м, сма̀ħи снять, сбросить; убить, погубить . Из приставки съ и к. мыкать, мкнуть, мчать. Ср. лит. mùkti, munkù удирать, умыкать , лтш. mukt, mùku …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • smuk — smȗk m <N mn smȕkovi> DEFINICIJA zool. rod neotrovnih zmija (Coronella) iz porodice guževa; smukulja FRAZEOLOGIJA pijan kao smuk potpuno pijan; piti kao smuk pretjerano piti ETIMOLOGIJA prasl. *smukъ ≃ *smykati: gmizati, klizati se (rus.… …   Hrvatski jezični portal

  • smyknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}smykać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”