bucefał

bucefał
m IV, DB. -a, Ms. \bucefałale; lm M. -y
książk. «koń pod wierzch, rumak, zwłaszcza ognisty»

Dosiadł bucefała.

‹od imienia konia Aleksandra Wielkiego›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • bucefal — búcefal s. m., pl. búcefali Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  BÚCEFAL s. m. (fam.) cal de luptă sau de paradă. (<fr. bucéphale) Trimis de raduborza, 14.12.2005. Sursa: MDN …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”