buchnąć

buchnąć
dk Va, \buchnąćnę, \buchnąćniesz, \buchnąćnij, \buchnąćnął, \buchnąćnęła, \buchnąćnęli, \buchnąćnięty, \buchnąćnąwszy
1. forma dk czas. buchać (p.)
2. pot. «wykonać nagły ruch, rzucić się, uderzyć»

Buchnąć w krzaki.

Zając buchnął w kapustę.

Buchnął go w plecy.

żart. Buchnąć w rękę, w mankiet «pocałować w rękę»
3. posp. «ukraść»

Buchnąć pieniądze.

Buchnął mu portfel.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • buchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}buchać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}buchnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzyć silnie czymś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • buchnąć — pot. żart. Buchnąć, buch kogoś w rękę, w mankiet «pocałować kogoś w rękę»: Ciocia Petronella podała mi rękę, co było odejściem od tutejszego obyczaju. Już chciałem buchnąć ją w mankiet po polsku, ale powstrzymałem się na czas. R. Antoszewski,… …   Słownik frazeologiczny

  • buchnąć — Ukraść; okraść Eng. To steal; to rob …   Słownik Polskiego slangu

  • buchnąć w mankiet — pocałować w rękę …   Słownik gwary warszawskiej

  • mankiet — Buchnąć (buch) kogoś w mankiet zob. buchnąć. Płakać, wypłakać się komuś w mankiet zob. płakać 2 …   Słownik frazeologiczny

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • buchać — ndk I, buchaćam, buchaćasz, buchaćają, buchaćaj, buchaćał buchnąć dk Va, buchaćnę, buchaćniesz, buchaćnij, buchaćnął, buchaćnęła, buchaćnęli, buchaćnięty, buchaćnąwszy 1. «rozprzestrzeniać się w sposób gwałtowny, zwracający uwagę, być ośrodkiem… …   Słownik języka polskiego

  • buch — kogoś w rękę, w mankiet zob. buchnąć …   Słownik frazeologiczny

  • buchnięcie — n I rzecz. od buchnąć …   Słownik języka polskiego

  • mankiet — m IV, D. u, Ms. mankietecie; lm M. y 1. «zakończenie rękawa, nogawki u spodni, skarpetek itp. zwykle w kształcie paska przyszytego, przypiętego albo odwiniętego z tej samej lub innej tkaniny» Szerokie, wąskie, wywinięte mankiety. Mankiety u… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”