spotykać
Look at other dictionaries:
spotykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spotykaćam, spotykaća, spotykaćają, spotykaćany {{/stl 8}}– spotkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdywać się, zwykle nieoczekiwanie, w czyjejś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spotykać się — I – spotkać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spotykać nawzajem jeden drugiego, urządzać z kimś spotkanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spotykać się z przyjaciółmi, ze znajomymi. Spotkali się, aby omówić wiele spraw.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spotykać — Spotka kogoś marny koniec zob. koniec 2 … Słownik frazeologiczny
spotykać się — Czyjeś oczy, spojrzenia spotkały się zob. skrzyżować się. Spotkać się na neutralnym gruncie zob. grunt 6. Spotkać się z kimś twarz w twarz, twarzą w twarz zob. twarz 7. Spotkać się z kimś, z czymś oko w oko zob. oko 56 … Słownik frazeologiczny
spotkać — dk I, spotkaćam, spotkaćasz, spotkaćają, spotkaćaj, spotkaćał, spotkaćany spotykać ndk I, spotkaćam, spotkaćasz, spotkaćają, spotkaćaj, spotkaćał, spotkaćany 1. «natknąć się na kogoś lub na coś (często w drodze); zobaczyć się z kimś» Spotkać… … Słownik języka polskiego
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
widywać — ndk VIIIa, widywaćduję, widywaćdujesz, widywaćduj, widywaćywał, widywaćywany «widzieć, oglądać kogoś co jakiś czas; spotykać» Widywać kogoś często, rzadko. Widywać kogoś w klubie, na uczelni. widywać się «widywać siebie wzajemnie, spotykać się»… … Słownik języka polskiego
zastawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, zastawaćstaję, zastawaćstaje, zastawaćwaj {{/stl 8}}– zastać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, zastawaćstanę, zastawaćstanie, zastawaćstań, zastawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczęście — 1. pot. Garbate, zezowate szczęście «brak szczęścia, pech»: Ot garbate szczęście! Musiał dostrzec wypchane kieszenie. – Ja go znam – włącza się Beda. Struczak pies na forsę. B. Ejbich, Niebo. 2. Mieć szczęście «uniknąć czegoś, co stanowiło… … Słownik frazeologiczny
