stanowisko

stanowisko
n II, N. \stanowiskokiem; lm D. \stanowiskoisk
1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich stałego przebywania, lęgu, wzrostu)»

Stanowiska produkcyjne.

Stanowisko pracy przy maszynie.

Stanowiska archeologiczne.

Stanowisko kultury łużyckiej.

Stanowisko startowe.

Stanowiska dla autobusów na dworcu, dla statków w porcie.

Samolot kołuje na wyznaczone stanowisko.

Stanowiska sprzedaży jakichś artykułów w domu towarowym.

Stanowiska dla bydła, trzody chlewnej w budynkach gospodarczych.

Stanowisko zbyt wilgotne, zbyt słoneczne dla jakiejś rośliny.

Stanowisko pod pomidory, pod truskawki, pod pszenicę.

2. «pozycja w hierarchii zawodowej, służbowej; pozycja w środowisku, w otoczeniu; godność, funkcja, urząd, posada»

Odpowiedzialne, poważne, wysokie, zaszczytne stanowisko.

Niezależne, samodzielne, dobrze płatne stanowisko.

Skromne, drugorzędne stanowisko.

Stanowisko kierownicze.

Stanowisko dyrektora, sekretarza, starszego radcy.

Stanowisko Polski w świecie.

Być na jakimś stanowisku.

Awansować, mianować kogoś na jakieś stanowisko.

Objąć, obsadzić jakieś stanowisko.

Powierzyć komuś jakieś stanowisko.

Przejść, przenieść kogoś na inne stanowisko.

Piastować, zajmować jakieś stanowisko.

Usunąć, zwolnić kogoś ze stanowiska.

Zrezygnować z zajmowanego stanowiska.

∆ pot. Człowiek na stanowisku «człowiek mający dobrą posadę»
3. «sposób zapatrywania się na coś, pojmowania czegoś; punkt widzenia, pogląd»

Stanowisko dwulicowe, nieokreślone, nieprzychylne, oficjalne, osobliwe.

Bronić swego stanowiska.

Wycofać się z zajmowanego stanowiska w jakiejś sprawie.

Nie zgadzać się z czyimś stanowiskiem.

Rewidować własne stanowisko w jakiejś kwestii.

Wykręcać się od zajmowania stanowiska w jakiejś sprawie.

◊ Z czyjegoś, z jakiegoś stanowiska «z czyjegoś, z jakiegoś punktu widzenia»
◊ Stać na stanowisku (, że…) «pojmować coś w pewien sposób, wyrażać pewien pogląd»
4. łow. «miejsce, w którym myśliwy oczekuje zwierzyny podczas polowania»

Rozstawić myśliwych na stanowiskach.

5. wojsk. «pozycja, miejsce w terenie, umocnione, ufortyfikowane, zajmowane przez wojsko; miejsce usytuowania podczas walki dział lub innej maszynowej broni palnej»

Stanowiska bojowe, ogniowe, obronne.

Stanowisko dowodzenia.

Stanowisko karabinu maszynowego.

Maskować stanowiska artylerii.

Zajmować stanowiska w okopach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce działania, czyjejś pracy; miejsce przeznaczone do wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju, pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Stanowisko, Podlaskie Voivodeship — Infobox Settlement name = Stanowisko settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Podlaskie subdivision type2 = County subdivision… …   Wikipedia

  • stanowisko — Stać, stanąć na jakimś stanowisku, na stanowisku, że... «mieć swoje zdanie na jakiś temat, swój punkt widzenia; sądzić, uważać, że...»: Związek stoi na stanowisku, że spokój publiczny w kraju wymaga, by istniejące problemy rozstrzygane były… …   Słownik frazeologiczny

  • usztywniać – usztywnić stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się mniej skłonnym do pójścia na ustępstwa, do kompromisowego załatwienia jakiejś sprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waszyngton usztywnił (swoje) stanowisko w sprawie zniesienia wiz dla obywateli polskich. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sekretarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «pracownik zajmujący się korespondencją, przyjmujący interesantów, załatwiający sprawy bieżące związane z działalnością instytucji lub jakiejś osoby» Osobisty, prywatny sekretarz. Sekretarz pisarza. 2. «stanowisko… …   Słownik języka polskiego

  • Верхнелужицкий язык — Самоназвание: Hornjoserbšćina Страны: Германия …   Википедия

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • mianować — ndk a. dk IV, mianowaćnuję, mianowaćnujesz, mianowaćnuj, mianowaćował, mianowaćowany «nadawać, nadać komuś jakąś godność, tytuł; powierzyć komuś jakieś stanowisko; zrobić, ustanowić kogoś kimś; nominować» Mianować kogoś dyrektorem. Mianować kogoś …   Słownik języka polskiego

  • minister — m IV, DB. ministertra, Ms. ministertrze; lm M. ministertrowie, DB. ministertrów «członek rządu kierujący określonym działem administracji państwowej» Minister spraw zagranicznych. Minister oświaty i wychowania. Być, zostać ministrem. Mianować… …   Słownik języka polskiego

  • nominacja — ż I, DCMs. nominacjacji; lm D. nominacjacji (nominacjacyj) 1. «mianowanie, powołanie na stanowisko; akt administracyjny, pismo powołujące na stanowisko» Nominacja na ambasadora, dyrektora, profesora. Nominacja na stanowisko kierownika, dyrektora …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”