starczyć
Look at other dictionaries:
starczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}starczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
starczać — ndk I, starczaćcza, starczaćają, starczaćał starczyć dk VIb, starczaćczy, starczaćczył, zwykle w 3 os. a. nieos. «występować w dostatecznej ilości, liczbie; wystarczać, nie brakować; być dostatecznym powodem» Dla wszystkich starczyło żywności.… … Słownik języka polskiego
wystarczać — ndk I, wystarczaćam, wystarczaćasz, wystarczaćają, wystarczaćaj, wystarczaćał wystarczyć dk VIb, wystarczaćczę, wystarczaćczysz, wystarczaćstarcz, wystarczaćył «wystąpić w stopniu dostatecznym pod względem ilości, liczby, natężenia itp.; nie… … Słownik języka polskiego
zbraknąć — dk Vc, zbraknąćnie, zbraknąćkło «nie starczyć, nie wystarczyć, zabraknąć» Zbrakło mu cierpliwości do tej pracy. Zbrakło jej tchu ze zmęczenia … Słownik języka polskiego
na oko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} około, w przybliżeniu, mniej więcej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na oko będzie tego z pięćdziesiąt sztuk. Szedłem za nim na oko z pół… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
starczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, starczaća, starczaćają {{/stl 8}}– starczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, starczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być w wystarczającej, dostatecznej ilości, liczbie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
