stłoczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. stłaczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stłoczyć — Być stłoczonym jak śledzie w beczce zob. śledź 1 … Słownik frazeologiczny
stłaczać się – stłoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ustawić się ciasno, jeden przy drugim; zbijać się w ciżbę, w tłum, w jedną masę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ludzie stłoczyli się w ciasnym przejściu przed wejściem do pociągu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stłaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stłaczaćam, stłaczaća, stłaczaćają, stłaczaćany {{/stl 8}}– stłoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, stłaczaćczę, stłaczaćczy, stłaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} gromadzić, skupiać na małej powierzchni, w małej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
natłoczyć — dk VIb, natłoczyćczę, natłoczyćczysz, natłoczyćtłocz, natłoczyćczył, natłoczyćczony 1. «zgromadzić, skupić w wielkiej liczbie; zapełnić, zapchać» Natłoczyć mebli do pokoju. Sala natłoczona ludźmi. Natłoczony tramwaj. 2. «wprowadzić za pomocą… … Słownik języka polskiego
pozbijać — dk I, pozbijaćam, pozbijaćasz, pozbijaćają, pozbijaćaj, pozbijaćał, pozbijaćany 1. «zbijając, łącząc elementy, zrobić wiele czegoś, rzadziej coś z wielu elementów» Pozbijać skrzynie, stoły z desek. Tratwa pozbijana z belek. 2. «postrącać,… … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
skotłować — dk IV, skotłowaćłuję, skotłowaćłujesz, skotłowaćłuj, skotłowaćował, skotłowaćowany pot. «spowodować gwałtowny, bezładny ruch, kotłowaninę; wprowadzić gdzieś nieład, skłębić, poprzewracać coś» Skotłować wszystko w szufladzie, w szafie. Skotłowana… … Słownik języka polskiego
ściskać — ndk I, ściskaćam, ściskaćasz, ściskaćają, ściskaćaj, ściskaćał, ściskaćany ścisnąć dk Va, ściskaćnę, ściśniesz, ściśnij, ściskaćnął, ściskaćnęła, ściskaćnęli, ściśnięty, ściskaćnąwszy 1. «wywierać ucisk na coś ze wszystkich albo z dwóch… … Słownik języka polskiego
zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… … Słownik języka polskiego
