strajk

m III, D. -u, N. \strajkkiem; lm M. -i

«zbiorowe, dobrowolne zaprzestanie pracy przez pracowników będące formą walki o zrealizowanie wspólnych żądań ekonomicznych lub politycznych»

Strajk pocztowy, rolny, chłopski.

Strajk protestacyjny, solidarnościowy.

Strajk nauczycieli.

Fala strajków.

Ogłosić, proklamować, rozpocząć strajk.

Stłumić, zdusić, złamać strajk.

Grozić strajkiem.

Uczestniczyć w strajku.

∆ Strajk głodowy «strajk w miejscu pracy, połączony z głodówką»

∆ Strajk okupacyjny «strajk, w czasie którego pracownicy nie opuszczają miejsca pracy, aby uniemożliwić zatrudnienie innych pracowników»

∆ Strajk generalny, powszechny «strajk w którym biorą udział pracownicy wszystkich gałęzi produkcji w danej miejscowości, w danym ośrodku przemysłowym lub w całym kraju»

∆ Strajk włoski «strajk, w czasie którego pracownicy nie porzucają pracy lecz pracują mało wydajnie»

∆ hist. Strajki szkolne «przed pierwszą wojną światową: strajki dzieci i nauczycieli w szkołach zaboru pruskiego i rosyjskiego, organizowane pod hasłem wprowadzenia do szkół języka polskiego»

‹ang.›