styl

m I, D. -u; lm M. -e, D. -ów

1. «sposób wyrażania się, formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki»

Styl potoczny, mówiony.

Styl pisany, literacki, artystyczny, poetycki, naukowy, książkowy, publicystyczny, dziennikarski, urzędowy.

Styl opisowy, obrazowy.

Lekki, żywy, wyrobiony, prosty styl.

Zawiły, ciężki, suchy styl.

Lakoniczny, zwięzły styl.

Gładki, kwiecisty, górnolotny, napuszony styl.

Styl książki.

Styl kazań Skargi.

Styl Mickiewicza.

Styl poezji romantycznej.

Dramat w stylu Szekspira.

Mieć piękny styl.

Mówić, pisać jakimś stylem.

Wyrobić, wypracować sobie styl.

Naśladować czyjś styl pisania.

◊ Styl telegraficzny «sposób wypowiadania się krótkimi zdaniami; skrótowy sposób wypowiedzi»

2. «w sztuce - zwłaszcza w architekturze, sztukach plastycznych i w muzyce: całokształt cech charakterystycznych dla sztuki danej epoki, danego regionu, dla jakiejś dziedziny twórczości, dla jakiegoś twórcy lub dzieła»

Styl architektoniczny, malarski.

Styl romantyczny, operowy w muzyce.

Styl dżezowy.

Styl romański, barokowy, renesansowy.

Styl rokoko.

Styl secesji a. styl secesyjny.

Styl Chopina, Rembrandta.

Styl śpiewaczki, pianisty, rzeźbiarza.

Styl pałacu.

Styl obrazu, rzeźby, opery, tańca.

Styl gry aktorskiej.

Styl w sztuce, architekturze, muzyce.

Obowiązujący, modny, panujący styl.

Chata w stylu zakopiańskim.

Zamek w stylu gotyckim.

Mebel w stylu Ludwika XVI.

Budować coś w jakimś stylu.

3. «sposób postępowania, zachowania się»

Styl bycia.

Styl życia.

Styl pracy.

Styl ubierania się.

◊ Coś jest w czyimś stylu «coś jest charakterystyczne, typowe dla kogoś»

◊ pot. Ktoś, coś w dobrym, w wielkim stylu «ktoś, coś wysokiej klasy, na wysokim poziomie, o dużej wartości w danej dziedzinie»

4. «sposób wykonywania pewnych ruchów, charakterystyczny dla danej dyscypliny sportowej»

Styl dowolny, klasyczny, grzbietowy, motylkowy (w pływaniu).

Styl skoków narciarskich.

Opanować, uprawiać jakiś styl.

Pływać jakimś stylem.

5. «sposób rachuby czasu: stary - według kalendarza juliańskiego i nowy - według kalendarza gregoriańskiego»

Akt spisany 20 października (podług) starego stylu.

6. hist. «w starożytności: rylec do pisania na tabliczkach powleczonych woskiem»

‹łac.›