- subordynacja
- ż I, DCMs. \subordynacjacji, blm«podporządkowanie się wymogom dyscypliny służbowej; karność»
Żołnierska subordynacja.
Subordynacja wobec przełożonych.
Nauczyć się, przestrzegać subordynacji.
‹śrdwłc.›
Słownik języka polskiego . 2013.
subordynacja
Look at other dictionaries:
subordynacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} podporządkowanie lub podporządkowywanie się dyscyplinie służbowej; karność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrabiać u żołnierzy subordynację. <śrdwłac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
субординация — начиная с 1705 г., военный термин; см. Христиани 21. Через польск. subordynacja из лат. subordinātiō … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
mores — m IV, D. u, Ms. moressie, blm przestarz. «zdyscyplinowane zachowanie się; posłuszeństwo, karność, rygor, subordynacja» dziś tylko we fraz. Nauczyć kogoś moresu «zmusić kogoś do karności, do posłuszeństwa, często w pogróżce; zagrozić jakimiś… … Słownik języka polskiego
posłuszeństwo — n III, Ms. posłuszeństwowie, blm «poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja» Całkowite, ślepe posłuszeństwo. Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców. Wypowiedzieć komuś… … Słownik języka polskiego
ryza — I ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz «jednostka miary ilości papieru równa 500 arkuszom; 500 arkuszy papieru» ‹niem.› II ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz 1. leśn. «urządzenie w postaci rynny ziemnej lub drewnianego koryta, służące do spuszczania drewna w … Słownik języka polskiego
субординація — (327) < пол. subordynacja дисципліна; [MО,VI] … Толковый украинский словарь
