burczymucha

burczymucha
ż a. m odm. jak ż III, CMs. \burczymuchausze; lm D. \burczymuchauch (także DB. \burczymuchachów - tylko o mężczyznach)
żart. «człowiek gderliwy, zrzęda; dziecko kapryśne, niezadowolone ze wszystkiego»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”