- butwieć
- ndk III, \butwiećwieje, \butwiećwiał«o substancjach organicznych: rozkładać się w obecności tlenu pod wpływem bakterii i grzybów; murszeć, gnić, psuć się»
Zboże butwieje.
Butwiejące pnie, rośliny.
Słownik języka polskiego . 2013.
butwieć
Look at other dictionaries:
butwieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, butwiećeję, butwiećeje, butwiećwiał, butwiećwieli {{/stl 8}}– zbutwieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} gnić, psuć się, rozpadać się pod wpływem bakterii, grzybów (o substancjach organicznych);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
butwienie — n I rzecz. od butwieć … Słownik języka polskiego
gnić — ndk Xa, gniję, gnijesz, gnij, gnił «ulegać procesowi rozkładu chemicznego pod wpływem działania bakterii; psuć się, butwieć, próchnieć» Kartofle, owoce, warzywa gniją. Gnijące liście. ◊ Gnijąca rana «rana nie gojąca się, ropiejąca» ◊ pot. Gnić w… … Słownik języka polskiego
przeć — I ndk XI, prę, przesz, przyj, parł, party 1. «wywierać nacisk, ucisk na coś; napierać na coś, cisnąć, pchać, tłoczyć; posuwać się gwałtownie, siłą naprzód, wznosić się forsownie w górę» Tłum parł naprzód. Parł ostrogami konia. Ciecz zawarta w… … Słownik języka polskiego
butvėti — ×butvėti, bùtvi, ėjo (l. butwieć) intr. pūti, koryti, senėti, tuštėti … Dictionary of the Lithuanian Language
psuć się – popsuć się, zepsuć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bezużytecznym, przestawać pełnić swą funkcję; niszczyć się, uszkadzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządzenia tej firmy często się psują. Radio się zepsuło. W czasie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbutwieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}butwieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
