bydlęcy

bydlęcy
«dotyczący bydlęcia, związany z bydlęciem, właściwy bydlęciu; przeznaczony dla bydląt»

Bydlęcy ryk.

Bydlęca choroba.

Sól bydlęca.

Wagon bydlęcy.

zool. Bąk bydlęcy → bąk w zn. 5
przen. «niegodny człowieka, bezwartościowy moralnie, bezmyślny»

Bydlęce życie.

Bydlęcy upór.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • bydlęcy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z bydłem, bydlęciem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skóra bydlęca. Choroby bydlęce. Wagon bydlęcy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bąk — m III, DB. a, N. bąkkiem; lm M. i 1. pot. «trzmiel lub inny owad wydający w locie charakterystyczne buczenie» Bąki buczą grubym basem, zbierają pyłki z kwiatów. ◊ Opić się czymś jak bąk «napić się czegoś w dużej ilości» ◊ Zbijać bąki «spędzać… …   Słownik języka polskiego

  • bydleń — m I, DB. bydleńenia; lm M. bydleńenie, D. bydleńeni zool. «Hypoderma bovis, duża, owłosiona muchówka z rodziny gzów; larwy pasożytują u przeżuwaczy (głównie pod skórą), powodując poważne zaburzenia chorobowe oraz uszkodzenia skóry; giez bydlęcy» …   Słownik języka polskiego

  • giez — m IV, DB. gza, Ms. gzie; lm M. gzy 1. «Hypoderma, owad z rodziny o tej samej nazwie» Gzy pocięły konie. ◊ pot. (Jakby) giez go uciął, ukąsił «o kimś zachowującym się w sposób nerwowy, niecierpliwy, o kimś rzucającym się ze złości» 2. zool. gzy… …   Słownik języka polskiego

  • gnój — m I 1. D. gnoju, blm «stałe i płynne odchody zwierzęce przeważnie zmieszane ze ściółką, podlegające procesom fermentacyjnym, używane do nawożenia gleby; obornik, nawóz» Gnój bydlęcy, koński, ptasi. Nawozić ziemię gnojem. Trząść gnój. 2. DB. a, lm …   Słownik języka polskiego

  • rzęsistek — m III, DB. rzęsistektka, N. rzęsistektkiem; lm M. rzęsistektki zool. «Trichomonas, pierwotniak z grupy wiciowców, pasożyt rozpowszechniony głównie wśród kręgowców, wywołujący choroby (np. rzęsistek pochwowy wywołuje rzęsistkowicę u człowieka,… …   Słownik języka polskiego

  • wagon — m IV, D. u, Ms. wagonnie; lm M. y «pojazd szynowy (także: linowy) o napędzie własnym albo doczepiany do różnego rodzaju pojazdów ciągnących (np. do lokomotywy), służący do przewozu osób lub ładunków» Wagon kolejowy, tramwajowy. Wagon kolejki… …   Słownik języka polskiego

  • jarmark — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} odbywająca się regularnie, w określonych terminach i w określonym miejscu, zwykle na placu, sprzedaż produktów rolnych, bydła i wyrobów ludowych, organizowana w małych miasteczkach, a także …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”