ściółka

ściółka
ż III, CMs. \ściółkałce; lm D. \ściółkałek
«suchy, miękki, dobrze nasiąkający materiał (głównie słoma, także przesiane trociny, mech, liście itp.) rozkładany jako posłanie na legowiskach zwierząt gospodarskich; podściółka»

Zmienić krowom ściółkę.

∆ Ściółka leśna «warstwa materiału organicznego, głównie roślinnego zalegająca glebę leśną, składająca się z igliwia, liści, gałązek, uschłego runa leśnego, szczątków zwierzęcych i wydalin; jej rozkład powoduje powstawanie próchnicy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ściółka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. ściółkałce; lm D. ściółkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} materiał na posłanie dla zwierząt hodowlanych – głównie słoma, czasem trociny, liście itp. : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • butwina — ż IV, CMs. butwinanie; lm D. butwinain «ściółka leśna, która uległa częściowemu rozkładowi, występująca w postaci brunatnej masy pod ściółką właściwą, głównie w lasach iglastych; surowa próchnica» …   Słownik języka polskiego

  • mierzwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mierzwawie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}reg. {{/stl 8}}{{stl 7}} stargana słoma, używana najczęściej jako ściółka dla zwierząt gospodarskich {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gacić — ndk VIa, gacę, gacisz, gać, gacił, gacony 1. «uszczelniać, opatrywać budynek dla zabezpieczenia przed zimnem przez okładanie ścian mchem, słomą, liśćmi itp.» Gacić oborę leśną ściółką. 2. «robić lub naprawiać groblę, tamę» …   Słownik języka polskiego

  • gnój — m I 1. D. gnoju, blm «stałe i płynne odchody zwierzęce przeważnie zmieszane ze ściółką, podlegające procesom fermentacyjnym, używane do nawożenia gleby; obornik, nawóz» Gnój bydlęcy, koński, ptasi. Nawozić ziemię gnojem. Trząść gnój. 2. DB. a, lm …   Słownik języka polskiego

  • grzebalisko — n II, N. grzebaliskokiem; lm D. grzebaliskoisk zootechn. «wydzielone pomieszczenie w kurniku lub przybudowane do niego, z podłogą wysypaną piaskiem albo wyłożoną ściółką, w którą rzuca się ziarno, aby zmusić kury do ruchu» …   Słownik języka polskiego

  • iglasty — 1. «dotyczący igły liścia» Drzewo iglaste. Las iglasty. Iglasta ściółka leśna. 2. «o przedmiotach, rzeczach: przypominający igłę kształtem lub ostrym zakończeniem; wysmukły strzelisty, spiczasty» Iglasta skała, wieża. Iglaste minarety meczetu. 3 …   Słownik języka polskiego

  • igliwie — n I, blm «zbiorowo o igłach (liściach) drzew iglastych» Igliwie modrzewi, świerków, sosen. Ściółka leśna z igliwia. Ziemia usiana igliwiem. ∆ Igliwie techniczne «świeże (ścięte lub obłamane) gałązki drzew iglastych stanowiące surowiec do… …   Słownik języka polskiego

  • mierzwa — ż IV, CMs. mierzwawie, blm 1. reg. «stargana, zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę» Okryć mierzwą ziemniaki w kopcach. 2. reg. «odchody zwierzęce, zwykle zmieszane ze ściółką; naturalny, organiczny nawóz; obornik, gnój» Rozrzucić… …   Słownik języka polskiego

  • ściółkowy — przym. od ściółka Materiał ściółkowy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”