śpiewaczy
Look at other dictionaries:
śpiewaczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący śpiewaka; złożony ze śpiewaków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Talent śpiewaczy. Kariera śpiewacza. Zespół śpiewaczy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fenomen — m IV, D. u, Ms. fenomennie; lm M. y, D. ów 1. DB. a; lm DB. ów «ktoś nadzwyczajny, niezwykle uzdolniony, utalentowany» Aktorski, śpiewaczy fenomen. 2. «rzadkie, niezwykłe zjawisko; rzecz wyjątkowa, zadziwiająca» Muzealny fenomen. Fenomen natury.… … Słownik języka polskiego
kwartet — m IV, D. u, Ms. kwartetecie; lm M. y 1. muz. «utwór muzyczny skomponowany na cztery głosy lub instrumenty» Kwartet instrumentalny, wokalny. Grać, komponować kwartety. ◊ Kwartet fortepianowy «utwór na fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę;… … Słownik języka polskiego
recital — [wym. reczital a. rec ital] m I, D. u; lm M. e, D. i ( ów) muz. «występ solisty (śpiewaka, muzyka), wypełniający cały program koncertu» Recital fortepianowy, skrzypcowy, śpiewaczy. Program recitalu. Wystąpić z (własnym) recitalem. ‹ang. z łac.› … Słownik języka polskiego
zespół — m IV, D. zespółpołu, Ms. zespółpole; lm M. zespółpoły 1. «grupa ludzi wspólnie działających, pracujących, wykonujących wspólnie określonego rodzaju czynności» Zwarty, zgrany jednolity zespół. Zespół adwokacki, artystyczny. Zespół amatorski,… … Słownik języka polskiego
