W pokoju bzykały muchy.
Kule bzykały nad głowami.
Wysoko nad nami bzyknął samolot.
Słownik języka polskiego . 2013.
bzykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bzykaćam, bzykaća, bzykaćają {{/stl 8}}– bzyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, bzykaćnę, bzykaćnie, bzykaćnij, bzykaćnął, bzykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać wysoki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bzykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}wulg. {{/stl 8}}{{stl 7}} odbywać stosunki płciowe; uprawiać seks {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bzykać — Odbywać z kimś stosunek płciowy, zwłaszcza w pośpiechu Eng. To copulate with someone, especially quickly … Słownik Polskiego slangu
bzykać się — Odbywać stosunek płciowy Eng. To copulate … Słownik Polskiego slangu
bzyknąć — → bzykać … Słownik języka polskiego
bzykanie — n I rzecz. od bzykać Bzykanie komarów … Słownik języka polskiego
zabzykać — dk I, zabzykaćam, zabzykaćasz, zabzykaćają, zabzykaćaj, zabzykaćał «zacząć bzykać, bzyknąć, wydać dźwięk podobny do słabego gwizdu» Muchy zabzykały natarczywie. Gdzieś nad głową zabzykały mu kule … Słownik języka polskiego
