tchnąć

tchnąć
Va, \tchnąćnę, \tchnąćniesz, \tchnąćnij, \tchnąćnął, \tchnąćnęła, \tchnąćnęli, \tchnąćnięty, \tchnąćnąwszy
1. ndk
«wydzielać coś, zionąć czymś»

Mieszkanie tchnęło chłodem.

Piwnica tchnęła stęchlizną.

przen.

Wieczór tchnął świeżością.

2. dk
podn. «wywołać w kimś, w czymś jakąś korzystną zmianę, spowodować jakieś korzystne zjawisko»

Tchnąć w coś nową myśl, nowego ducha.

◊ Tchnąć w coś (np. w starą zapomnianą sztukę) życie «ożywić coś, uaktualnić»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • tchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, tchnę, tchnie, tchnij, tchnął, tchnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydzielać coś z siebie, np. woń, wilgoć, ciepło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Suterena tchnęła zgnilizną, pleśnią. Kuchnia tchnęła gorącem. Tchnęło wyziewami.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tchnąć — w coś życie «ożywić coś, uaktualnić»: (...) zdawało się, że wszystko jest na najlepszej drodze, że kompleks zamkowo pałacowy wreszcie znalazł swojego właściciela, który przywróci, jeżeli już nie dawny blask, to przynajmniej tchnie życie w… …   Słownik frazeologiczny

  • życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

  • aromat — m IV, D. u, Ms. aromatacie; lm M. y 1. «przyjemny zapach, miła woń» Odurzający aromat jaśminu. Oddychać aromatem lasu. Roztaczać, wydzielać aromaty. Tchnąć aromatem. 2. zwykle w lm «substancje aromatyczne, substancje wydzielające woń; wonności»… …   Słownik języka polskiego

  • realizm — m IV, D. u, Ms. realizmzmie zwykle blm 1. «postawa życiowa polegająca na trzeźwej, bezstronnej ocenie rzeczywistości, oparta na doświadczeniu i rozumowaniu, pozwalająca na wybór takich środków działania, które prowadzą skutecznie do zamierzonego… …   Słownik języka polskiego

  • tchnienie — n I 1. rzecz. od tchnąć. 2. lm D. tchnień książk. «powiew» Balsamiczne, ciepłe, ożywcze tchnienie. Czuć tchnienie wiatru, wiosny. 3. daw. «oddech» dziś tylko we fraz. Do ostatniego tchnienia «do śmierci» ◊ Wydać ostatnie tchnienie «umrzeć» …   Słownik języka polskiego

  • tchnięcie — n I rzecz. od tchnąć …   Słownik języka polskiego

  • urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… …   Słownik języka polskiego

  • zionąć — ndk a. dk Vb, zionąćnę, zionąćniesz, zioń, zionąćnął, zionąćnęła, zionąćnęli, zionąćnąwszy 1. «wydzielać, wyziewać coś z oddechem (np. zapach, gorąco), wydychać; oddychając tchnąć, chuchnąć, chuchać na kogoś; o zapachu (zwykle niemiłym), gorącu… …   Słownik języka polskiego

  • tchnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. tchnąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tchnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. tchnień {{/stl 8}}{{stl 7}} powiew, podmuch : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”