towarzyszka

towarzyszka
ż III, CMs. \towarzyszkaszce; lm D. \towarzyszkaszek
forma ż. od towarzysz
a) w zn. 1:

Nieodłączna towarzyszka dzieciństwa, lat dziecinnych.

podn. Dozgonna towarzyszka, towarzyszka życia «żona»
b) w zn. 2:

Czy już przemawialiście, towarzyszko?


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • towarzyszka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. towarzyszkaszce; lm D. towarzyszkaszek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. towarzysz I: Towarzyszka podróży. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}towarzyszka II {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. odm …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • towarzyszka — życia, dozgonna towarzyszka (życia) «żona, małżonka; także: kobieta pozostająca z danym mężczyzną w długoletnim związku»: (...) to był porządny wykształcony człowiek... ceniony pedagog, wychowawca młodzieży, działacz. No i co? zostawił swoją… …   Słownik frazeologiczny

  • życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

  • dozgonny — Dozgonna towarzyszka (życia) zob. towarzyszka. Dozgonny towarzysz (życia) zob. towarzysz …   Słownik frazeologiczny

  • Товарищ — У этого термина существуют и другие значения, см. Товарищ (значения). В Викисловаре есть статья «товарищ» Товарищ (укр …   Википедия

  • Małgorzata Zajączkowska — ‹ The template below (BLP IMDb refimprove) is being considered for deletion. See templates for discussion to help reach a consensus.› Małgorzata Zajączkowska …   Wikipedia

  • dama — ż IV, CMs. damamie; lm D. dam 1. «kobieta wytworna, wyróżniająca się elegancją i znajomością konwenansów towarzyskich; także uprzejmie lub żartobliwie o kobiecie; dawniej: kobieta należąca do wyższego stanu» Światowa, wielka, wykwintna dama. Dama …   Słownik języka polskiego

  • koleżanka — ż III, CMs. koleżankance; lm D. koleżankanek «towarzyszka pracy, nauki, zabawy itp.» Koleżanki redakcyjne. Koleżanka z klasy …   Słownik języka polskiego

  • towarzystwo — n III, Ms. towarzystwowie 1. blm «obecność czyjaś przy kimś, przebywanie z kimś, towarzyszenie komuś» Dotrzymać komuś towarzystwa. Unikać czyjegoś towarzystwa. Nie dbać o czyjeś towarzystwo. Przebywać, być w czyimś towarzystwie. Narzucać się… …   Słownik języka polskiego

  • zabawa — ż IV, CMs. zabawawie; lm D. zabawaaw 1. «wszelkie czynności bawiące, cieszące kogoś, pozwalające przyjemnie spędzić czas (u dzieci sprzyjające rozwojowi psychicznemu, pomagające poznawać rzeczywistość), których podstawowym motywem jest… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”