ubłocić

ubłocić
dk VIa, \ubłocićcę, \ubłocićcisz, ubłoć, \ubłocićcił, \ubłocićcony
«ubrudzić, pochlapać, powalać błotem; zostawić ślady błota na czymś»

Ubłocić (sobie) ubranie.

Ubłocone buty.

Ubłocić podłogę.

ubłocić się
1. «ubrudzić, pochlapać, powalać sobie błotem ubranie, obuwie»

W tym miejscu można się zawsze ubłocić.

Przechodząc przez kałużę strasznie się ubłocili.

2. «zostać ubłoconym»

Buty się ubłocą przy takiej pogodzie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • ubłocić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. błocić (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błocić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, błocićcę, błocićci, błoć, błocićcony {{/stl 8}}– ubłocić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zabłocić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić błotem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błocić w sieni.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błocić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– ubłocić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić siebie, swoje ubranie błotem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko ubłociło się w kałuży. Dzieci błocą się, grzebiąc po deszczu w ziemi.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”