Ubolewać nad chorymi, nad czyimś nieszczęściem.
Ubolewać nad własnym losem.
Ubolewał, że nie może nas odwiedzić.
Słownik języka polskiego . 2013.
ubolewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ubolewaćam, ubolewaća, ubolewaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać swe niezadowolenie z czegoś; utyskiwać, narzekać na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ministerstwo ubolewa nad złym stanem dróg. Pozostaje mi tylko nad tym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
jęczeć — ndk VIIb, jęczećczę, jęczećczysz, jęcz, jęczećczał, jęczećczeli jęknąć dk Va, jęczećnę, jęczećniesz, jęczećnij, jęczećnął, jęczećnęła, jęczećnęli, jęczećnąwszy 1. «wydawać przeciągłe żałosne dźwięki pod wpływem bólu, cierpienia; wydawać jęki»… … Słownik języka polskiego
kiwać — ndk I, kiwaćam, kiwaćasz, kiwaćają, kiwaćaj, kiwaćał, kiwaćany kiwnąć dk Va, kiwaćnę, kiwaćniesz, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęła, kiwaćnęli, kiwaćnięty, kiwaćnąwszy 1. «poruszać czymś na przemian w dwóch przeciwnych kierunkach; kołysać, machać»… … Słownik języka polskiego
płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… … Słownik języka polskiego
rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… … Słownik języka polskiego
szata — ż IV, CMs. szacie; lm D. szat przestarz. dziś podn. «ubranie, ubiór, strój» Szaty weselne, żałobne, zakonne. Szaty królewskie. ∆ Szata roślinna «rośliny występujące na danym obszarze, pokrywające dany obszar» ∆ druk. Szata graficzna,… … Słownik języka polskiego
ubolewanie — n I 1. rzecz. od ubolewać. 2. «współczucie, żal, pożałowanie» Ktoś godny ubolewania. Wyrazy szczerego ubolewania. Wyrazić ubolewanie. Dać wyraz swemu ubolewaniu … Słownik języka polskiego
współczuć — ndk Xa, współczućczuję, współczućczujesz, współczućczuj, współczućczuł «solidaryzować się uczuciowo z kimś cierpiącym, z kimś, kogo spotkało nieszczęście, komu się nie powiodło; litować się, ubolewać nad kimś» Współczuć komuś w niedoli, w… … Słownik języka polskiego
zapłakać — dk IX, zapłakaćpłaczę, zapłakaćpłaczesz, zapłakaćpłacz, zapłakaćał «zacząć płakać, wybuchnąć płaczem, rozpłakać się; zacząć lamentować, ubolewać» Zapłakać cicho, głośno, żałośnie. Zapłakać z rozpaczy, z żalu. Zapłakać z radości, ze szczęścia.… … Słownik języka polskiego
