ubożuchny

ubożuchny
\ubożuchnyni
forma zdr. o odcieniu intensywnym od ubogi
a) w zn. 1:

Ubożuchny staruszek.

b) w zn. 2:

Ubożuchna chatka.

c) w zn. 3:

Ubożuchne słownictwo.

Ubożuchny język.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wyrwać się — 1. Dusza, serce wyrywa się (komuś) do czegoś, do kogoś, ku czemuś, ku komuś «ktoś mocno pragnie czegoś, kogoś, bardzo tęskni za czymś, za kimś»: Ot, choćby taki Pacanów! Tyle się nawybrzydzałem na to miasteczko. Że małe, że odbite od świata, że… …   Słownik frazeologiczny

  • wyrywać się — 1. Dusza, serce wyrywa się (komuś) do czegoś, do kogoś, ku czemuś, ku komuś «ktoś mocno pragnie czegoś, kogoś, bardzo tęskni za czymś, za kimś»: Ot, choćby taki Pacanów! Tyle się nawybrzydzałem na to miasteczko. Że małe, że odbite od świata, że… …   Słownik frazeologiczny

  • ubożuchno — przysłów. od ubożuchny Ubożuchno umeblowany pokój. Ubrana była ubożuchno, ale schludnie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”