uciąć

uciąć
dk Xc, utnę, utniesz, utnij, uciął, ucięła, ucięli, ucięty, uciąwszy - ucinać ndk I, \uciąćam, \uciąćasz, \uciąćają, \uciąćaj, \uciąćał, \uciąćany
1. «oddzielić coś od czegoś za pomocą ostrego przedmiotu, narzędzia, skrócić przez cięcie; odciąć, obciąć, ściąć, odrąbać»

Uciąć gałąź.

Uciąć warkocz dziewczynce.

pot. Jak uciął, jak nożem uciął a) «nagle, raptownie, z miejsca, od razu» b) «dokładnie, akurat»
◊ Ktoś da, dałby sobie głowę, rękę uciąć, że… «ktoś jest całkowicie pewny, że…, twierdzi z całą pewnością, że…»
◊ Ktoś da, dałby sobie rękę uciąć za kogoś «ktoś jest gotów do największych poświęceń dla kogoś; ktoś ręczy za kogoś»
2. «gwałtownie, raptownie coś przerwać, zakończyć (zwykle: mowę, rozmowę), nie pozwolić na kontynuowanie czegoś; urwać, przeciąć»

Uciąć nagle, w pół słowa, w pół zdania, w pół taktu.

Uciąć dyskusję.

3. pot. «wykonać coś z wprawą, ochotą, żwawo, odbyć coś»
zwykle we fraz. Uciąć sobie pogawędkę, pogwarkę, rozmowę telefoniczną «pogawędzić, pogwarzyć, porozmawiać»
◊ Uciąć sobie drzemkę «pospać sobie jakiś czas, zdrzemnąć się»
◊ Uciąć flirt, romans «poflirtować, poromansować»
4. «uderzyć, ukłuć czymś ostrym; ukąsić, ugryźć (zwykle o owadach)»

Pszczoła ucięła go w policzek.

◊ Jakby kogoś giez uciął «ktoś stał się zły, rozzłościł się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • uciąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ciąć II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uciąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ucinać{{/stl 33}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dać sobie głowę [rękę]… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uciąć — 1. Jak (nożem) uciął a) «nagle, raptownie»: (...) rozumiesz, dlaczego musiałem wyjechać, nic nie mówiąc. Że musiałem przerwać wszystko jak nożem uciął. Nie mogłem inaczej. P. Krawczyk, Plamka. b) «dokładnie, równo»: Jechały okrąglaki grube,… …   Słownik frazeologiczny

  • uciąć komara — przespać się …   Słownik gwary warszawskiej

  • uciąć kuranta — upić się …   Słownik gwary warszawskiej

  • dać sobie głowę [rękę] uciąć, (że) — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć całkowitą pewność, (że...) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dałbym sobie rękę uciąć, że mówi prawdę. Dałbyś sobie głowę uciąć, że to nie ona ukradła? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dać sobie rękę uciąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ręczyć za kogoś, zaświadczyć, być całkowicie pewnym kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daję sobie za niego rękę uciąć. On jest niewinny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ucinać – uciąć (sobie) drzemkę — {{/stl 13}}{{stl 7}} przespać się krótko, lekko; zdrzemnąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Codziennie ucina drzemkę po obiedzie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ucinać – uciąć (sobie) pogawędkę — {{/stl 13}}{{stl 7}} porozmawiać z kimś krótko na przyjemny temat; pogawędzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wracając z zakupów, ucięła sobie pogawędkę z sąsiadką. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dać sobie głowę uciąć — Być czegoś bardzo pewenym Eng. To be sure enough to give something of great value …   Słownik Polskiego slangu

  • dać sobie rękę uciąć — Być czegoś bardzo pewenym Eng. To be sure enough to give something of great value …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”