uczesanie

uczesanie
n I
1. rzecz. od uczesać.
2. lm D. \uczesanieań
«sposób ułożenia włosów; fryzura»

Fantazyjne, modne uczesanie.

uczesanie się rzecz. od uczesać się.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • uczesanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uczesać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uczesanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uczesanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} fryzura, sposób uformowania włosów …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przeczesać — dk IX, przeczesaćczeszę, przeczesaćczeszesz, przeczesaćczesz, przeczesaćał, przeczesaćany przeczesywać ndk VIIIa, przeczesaćsuję, przeczesaćsujesz, przeczesaćsuj, przeczesaćywał, przeczesaćywany 1. «przeciągnąć grzebieniem lub szczotką po… …   Słownik języka polskiego

  • ogon — 1. Koński ogon «uczesanie kobiece, w którym dość długie włosy są ujęte wysoko i związane z tyłu przy samej głowie»: Miała orzechowe oczy i długi koński ogon. W. Kowalewski, Bóg. 2. Wlec się, iść, zostawać, znajdować się w ogonie a) «nie… …   Słownik frazeologiczny

  • śpiewka — pot. Stara, zwykła śpiewka, piosenka; (wciąż, ciągle) ta sama śpiewka, piosenka «stary, oklepany temat, frazes, wypowiedź często słyszana, wielokrotnie powtarzana»: Co roku łamię się, jadę do rodziców i brata i powtarza się stara śpiewka. Przez… …   Słownik frazeologiczny

  • anielica — ż II, DCMs. anielicacy; lm D. anielicaic «o kobiecie łagodnej, miłej, dobrej» ◊ pot. Uczesanie, włosy na anielicę «długie rozpuszczone, proste włosy» …   Słownik języka polskiego

  • artystyczny — artystycznyni 1. «związany ze sztuką, dziełem sztuki, artystą; nacechowany artyzmem» Prądy, kierunki artystyczne. Sukces artystyczny. Szkoła artystyczna. Twórczość artystyczna. Wydarzenie artystyczne. Występ, zespół artystyczny. Część artystyczna …   Słownik języka polskiego

  • baranek — m III, DB. baraneknka, N. baraneknkiem; lm M. baraneknki 1. «młody baran; jagnię samiec» Łagodny jak baranek. ∆ Baranek wielkanocny «figurka wyobrażająca baranka, stawiana na stole w czasie Świąt Wielkanocnych» ∆ rel. Baranek Boży «w liturgii i… …   Słownik języka polskiego

  • chłopczyca — ż II, DCMs. chłopczycacy; lm D. chłopczycayc rzad. «dziewczyna podobna do chłopca, zachowująca się jak chłopiec» ◊ Fryzura, uczesanie, włosy na chłopczycę «fryzura damska, włosy krótko obcięte z tyłu, podstrzyżone» …   Słownik języka polskiego

  • chryzantema — ż IV, CMs. chryzantemamie; lm D. chryzantemaem «Chrysanthemum, roślina ozdobna z rodziny złożonych, mająca kwiaty różnobarwne, o promienistym układzie, uprawiana w 5 tysiącach odmian na kwietnikach oraz na kwiaty cięte; złocień» Złociste… …   Słownik języka polskiego

  • fala — ż I, DCMs. falali; lm D. fal 1. «wał wodny, wzniesienie wody powstające wskutek ruchu cząstek wody w płaszczyźnie pionowej, wywołanego głównie przez działanie wiatru; bałwan; także: powierzchnia wody, nurt» Fala morska, sztormowa. Wysoka fala.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”