uginać

uginać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • uginać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uginaćam, uginaća, uginaćają, uginaćany {{/stl 8}}– ugiąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, ugnę, ugnie, ugnij, ugiął, ugięli, ugięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zginać nieco lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uginać się — pod ciężarem czegoś «nie móc podołać czemuś, nie radzić sobie z czymś» …   Słownik frazeologiczny

  • uginać się – ugiąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gnąc się pod wpływem siły, nacisku, obniżać się, pochylać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ugiąć się pod ciężarem. Tańczyli tak, że uginała się podłoga. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uginać — Ugiąć przed kimś, przed czymś karku «ulec komuś, poddać się czyjejś woli, upokorzyć się, uznać czyjąś wyższość»: Czyżby czuła zbliżającą się śmierć? A przecież nieraz chorowała i nawet z Bogiem pojednać się nie chciała, cóż dopiero z ludźmi...… …   Słownik frazeologiczny

  • ugiąć się — Uginać się pod ciężarem czegoś «nie móc podołać czemuś, nie radzić sobie z czymś» …   Słownik frazeologiczny

  • ugiąć — dk Xc, ugnę, ugniesz, ugnij, ugiął, ugięła, ugięli, ugięty, ugiąwszy uginać ndk I, ugiąćam, ugiąćasz, ugiąćają, ugiąćaj, ugiąćał, ugiąćany «gnąc pochylić, skłonić ku czemuś» Ugiąć nogi w kolanach. Ugiąć gałąź. Wiatr uginał wierzchołki drzew. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • ciężar — 1. Być, stać się dla kogoś ciężarem «sprawiać komuś kłopot, utrudniać komuś coś»: W moim wieku nie powinienem być ciężarem dla rodziców. Gdybym miał studiować, to ewentualnie na studiach wieczorowych, a w porze dziennej pracować. J. J. Balwierz,… …   Słownik frazeologiczny

  • brzemię — n V, D. brzemięmienia; lm M. brzemięmiona, D. brzemięmion «ciężar, ładunek, zwłaszcza dźwigany na plecach lub oburącz przed sobą; wielka ilość czego» Ciężkie, wielkie brzemię czego (np. bielizny, chrustu, siana). Dźwigać (na barkach), włożyć na… …   Słownik języka polskiego

  • chwiać — ndk Xb, chwieję, chwiejesz, chwiej, chwiaćał, chwiaćali a. chwieli «poruszać, pochylać w różne strony; kołysać» Wiatr chwiał koronami drzew. chwiać się 1. «być chwianym, poruszanym w różne strony; pochylać się, uginać się, kołysać się» Płomień… …   Słownik języka polskiego

  • giąć — ndk Xc, gnę, gniesz, gnij, giął, gięła, gięli, gięty 1. «schylać, pochylać ku dołowi, kłonić ku ziemi; uginać» Wiatr gnie gałązki drzew. ◊ Giąć kark, grzbiet «ulegać komuś, zniżać się przed kimś» 2. «nadawać czemuś trwałą krzywiznę, nadawać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”