ukłuć

ukłuć
dk Xa, ukłuję a. ukolę, ukłujesz a. ukolesz, ukłuj a. ukol, ukłuł, ukłuty
«zranić kłując czymś, zadać raz czymś ostro zakończonym; o owadach: użądlić, uciąć»

Ukłuć kogoś igłą, szpilką.

Komar kogoś ukłuł.

przen.

Ukłuć kogoś wzrokiem, spojrzeniem.

Zarzut ukłuł go boleśnie.

ukłuć się «skaleczyć się czymś ostrym»

Ukłuć się igłą.

Ukłuć się czymś w palec.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ukłuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kłuć I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ukłuć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kłuć się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kłuć się – ukłuć się — {{/stl 13}}{{stl 33}} ranić się czymś ostrym, szpiczastym, wbijającym się w ciało, przebijać się czymś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Zbierając maliny, kłuła się kolcami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kłuć – ukłuć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w serce {{/stl 13}}{{stl 7}} coś sprawia komuś przykrość, smutek, ból : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zazdrość ukłuła ją w serce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ukłucie — n I 1. rzecz. od ukłuć Ślady od ukłucia komara. 2. lm D. ukłuć «kłujący ból; ślad w miejscu, gdzie coś kogoś ukłuło» Poczuć ukłucie pod łopatką. ukłucie się rzecz. od ukłuć się …   Słownik języka polskiego

  • kłuć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, kłuję, kłuje, kłuty {{/stl 8}}– ukłuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} wbijać coś ostrego, uderzać, ranić czymś szpiczastym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłuć igłą. Kłuć szydełkiem. Rana kłuta. Ukłuć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pomiot — pot. pogard. Czarci, diabelski, szatański pomiot «o kimś złym lub o czymś dokuczliwym, przykrym»: Prawdę mówiąc, dziwne to, że właśnie do pana tak się przyczepiły te dokuczliwe owady. My prawie już nie odczuwamy ukłuć. – Ha, diabelski to pomiot ( …   Słownik frazeologiczny

  • kolnąć — dk Va, kolnąćnę, kolnąćniesz, kolnąćnij, kolnąćnął, kolnąćnęła, kolnąćnęli, kolnąćnięty, kolnąćnąwszy pot. «ukłuć; dźgnąć» Kolnąć kogoś nożem. Kolnęła go zazdrość …   Słownik języka polskiego

  • kujnąć — dk Va, kujnąćnę, kujnąćniesz, kujnąćnij, kujnąćnął, kujnąćnęła, kujnąćnęli, kujnąćnąwszy «ukłuć dziobem; dziobnąć» Indyk kujnął go dziobem …   Słownik języka polskiego

  • nakłuć — dk Xa, nakłućkłuję, nakłućkłujesz, nakłućkłuj, nakłućkłuł, nakłućkłuty nakłuwać ndk I, nakłućam, nakłućasz nakłućają, nakłućaj, nakłućał, nakłućany 1. «przekłuć, ukłuć z lekka; kłując porobić dziurki» Nakłuwać owoce (śliwki). Nakłuwać skórę… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”