utkwić

utkwić
dk VIa, utkwię, utkwisz, utkwij, utkwił, utkwiony
«wbić się, uwięznąć, utknąć»

Nóż utkwił w plecach.

Kula utkwiła w ścianie.

But utkwił w piachu.

Obcas utkwił w szparze podłogi.

◊ Coś utkwiło komuś w pamięci, w głowie «coś pozostało komuś na długo w pamięci, wbiło się w pamięć»
◊ Utkwić w kogoś lub w coś wzrok, oczy, spojrzenie «wpatrywać się w kogoś albo w coś uporczywie, długo»
przen. pot. «zatrzymać się gdzieś, pozostać dłużej»

Utkwić przy barze, przy stoliku.

Utkwić na wsi.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • utkwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utkwićwię, utkwićwi, utkwićwij, utkwićwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wpadłszy, wbiwszy się, pozostać w danym miejscu; uwięznąć, utknąć w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzazga …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utkwić — w kimś, w czymś oczy, wzrok, spojrzenie zob. oko 63 …   Słownik frazeologiczny

  • kół — m IV, D. kołu a. koła, Ms. kole; lm M. koły «pal zaostrzony na końcu; drąg, żerdź» Kół w płocie. Podeprzeć wrota kołem. ◊ Stać, utkwić itp. kołem, jak kół «stać, utkwić itp. nieruchomo, bezczynnie» ◊ pot. Język komuś stanął kołem «ktoś nie może… …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • wryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} z siłą zagłębić się w coś, wbić się w coś, utkwić w czymś głęboko; rzadziej też – ryjąc, kopiąc w czymś; wkopać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocisk wrył się głęboko w ziemię. Koła wryły się po osie w piach. Auto wryło się przodem w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • słup — 1. Postawić, stawiać oczy w słup; oczy komuś stanęły w słup «obrócić oczy ku górze i utkwić w czymś nieruchomo wzrok, zwykle na skutek przerażenia, zdumienia; ktoś obrócił oczy ku górze»: Klient zaczyna wybierać towar. Ogląda, wącha, maca, robi… …   Słownik frazeologiczny

  • spojrzenie — Skrzyżować, krzyżować (z kimś) spojrzenia «o dwóch patrzących osobach: spojrzeć, spoglądać na siebie równocześnie, w tym samym momencie»: – Pytam, czy to prawda?... Skrzyżowali spojrzenia. Sabina wytrzymała wzrok ojca, nie odpowiedziała. Nie… …   Słownik frazeologiczny

  • wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… …   Słownik frazeologiczny

  • przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”