utulić — (czyjś) płacz, żal, ból «ukoić, uśmierzyć czyjś płacz, żal, ból»: Do ciebie, Rudolfie, należy utulić ból Bianki, kochać ją podwójną miłością, zastąpić jej ojca. B. Schulz, Sanatorium … Słownik frazeologiczny
utulać się – utulić się — {{/stl 13}}{{stl 33}} znajdować dla samego siebie pocieszenie, uspokojenie, ukojenie, oddalać od siebie smutek, żal, przestawać płakać :{{/stl 33}}{{stl 10}}Na wspomnienie brata łzy napłynęły jej do oczu i długo nie mogła się utulić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utulać — Utulić (czyjś) płacz, żal, ból «ukoić, uśmierzyć czyjś płacz, żal, ból»: Do ciebie, Rudolfie, należy utulić ból Bianki, kochać ją podwójną miłością, zastąpić jej ojca. B. Schulz, Sanatorium … Słownik frazeologiczny
utulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utulaćam, utulaća, utulaćają, utulaćany {{/stl 8}}– utulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utulaćlę, utulaćli, utulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} dobrym słowem, gestem, samą obecnością itp. sprawiać, że ktoś staje się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ból — skręca kogoś, skręca komuś kiszki, wnętrzności; kogoś aż skręca z bólu zob. skręcić 1. Coś rodzi się w bólach zob. rodzić się. Utulić (czyjś) ból zob. utulić. Z bólem serca zob. serce 33. Znam ten ból zob. znać 8 … Słownik frazeologiczny
płacz — i zgrzytanie zębów a) «ewangeliczne określenie mąk piekielnych» b) żart. «ciężka sytuacja, zmartwienie, kłopot»: Tili zapomniała przysunąć matce sos i wpadła na pięćdziesiąt groszy. Był płacz i zgrzytanie zębów. M. Wańkowicz, Ziele. Dolina płaczu … Słownik frazeologiczny
żal — Stać, być jak posąg żalu zob. posąg 2. Usychać, schnąć z żalu zob. uschnąć. Utulić (czyjś) żal zob. utulić … Słownik frazeologiczny
nieutulony — nieutulonyleni książk. «nie dający się pocieszyć, utulić, uspokoić; niepocieszony» Nieutulony ból. Był nieutulony po stracie najbliższej osoby. ◊ Pozostali w nieutulonym żalu… «formuła kończąca zwykle zawiadomienie o śmierci kogoś z najbliższej… … Słownik języka polskiego
płacz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «wylewanie, ronienie łez, często połączone ze szlochem; stan człowieka zdenerwowanego, wzruszonego, któremu łzy z oczu płyną» Bezgłośny, rzewny, spazmatyczny płacz. Oczy czerwone od płaczu. Był wyczerpany płaczem.… … Słownik języka polskiego
nieutulony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieutulonyleni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się utulić, złagodzić, pocieszyć; nieukojony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieutulony smutek po śmierci matki. Nieutulony żal, płacz. Być nieutulonym po stracie dziecka.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
