wapienny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. wapno: Zaprawa wapienna. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wapienny II {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. wapień: Skała wapienna. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
calec — m II, D. caleclca a. caleclcu; lm M. caleclce, D. caleclców 1. «twardy grunt, ziemia leżąca pod warstwą orną, nie uprawiana, nie tknięta ręką ludzką; calizna» 2. «jednolity masyw skały; pokład» Calec kredowy, wapienny … Słownik języka polskiego
dół — m IV, D. dołu, Ms. dole; lm M. doły 1. «otwór, jama wykopana, wyrwana, zaklęsła w ziemi, w nawierzchni, w skale itp.» Głęboki, płytki dół. Dół wapienny. Wykopać dół. ∆ Dół gnilny «podziemny zbiornik do odprowadzania ścieków; szambo» ∆ Dół… … Słownik języka polskiego
kalcyt — m IV, D. u, Ms. kalcytycie; lm M. y miner. «węglan wapnia, minerał przezroczysty, bezbarwny, biały lub żółty, o szklistym połysku; główny składnik wapiennych skał osadowych i marmurów, używany zwłaszcza w przemyśle ceramicznym i szklarskim; szpat … Słownik języka polskiego
koncha — ż III, CMs. konsze; lm D. konch 1. «konchiolinowo wapienny szkielet mięczaków wytwarzany przez nabłonek płaszcza; muszla, u ślimaków na ogół spiralnie skręcona, u małżów dwudzielna» ∆ anat. Koncha uszna «zewnętrzna część ucha, małżowina uszna» 2 … Słownik języka polskiego
koral — m I, D. a; lm M. e, D. i 1. lm D. i ( ów) → koralowiec ∆ Koral szlachetny a. koral czerwony «Corallium rubrum, koralowiec występujący głównie w Morzu Śródziemnym; wytwarza czerwony szkielet wapienny, ceniony w zdobnictwie» 2. D. u ( a) zwykle blm … Słownik języka polskiego
muszla — ż I, DCMs. muszlali; lm D. muszlali (muszlaszel) 1. «konchiolinowo wapienny szkielet zewnętrzny mięczaków wytwarzany przez nabłonek fałdu skóry; u ślimaków na ogół spiralnie skręcona koncha, u małży składa się z dwóch połówek, u głowonogów… … Słownik języka polskiego
szpat — I m IV, D. u a. a, Ms. szpacie; lm M. y wet. «narośl kostna na wewnętrznej stronie stawu skokowego konia, powstała wskutek nadwerężenia tego stawu, powodująca kulenie zwierzęcia; włogacizna» ‹niem.› II m IV, D. u, Ms. szpacie; lm M. y ∆ miner.… … Słownik języka polskiego
koral — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. i || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} gatunek koralowca tworzący kolonie; jego wapienny, różowoczerwony szkielet służy do wyrobu ozdób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolonie korali. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mięczak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} bezkręgowiec o miękkim, workowatym ciele, okrytym fałdem skórnym, wytwarzający wapienny szkielet zewnętrzny (np. łuski, płytki, muszlę) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
