warga

ż III, CMs. \wargardze; lm D. warg

1. «każdy z dwóch fałdów skórnych ograniczający od przodu otwór ustny wielu kręgowców, u ssaków i człowieka silnie umięśniony, ruchomy»

Dolna, górna warga.

Blade, czerwone, wąskie, cienkie, grube, wydatne, pełne wargi.

Ściągnąć, rozchylić, wydąć, zacisnąć, zagryźć wargi.

Uśmiech pojawia się na czyichś wargach.

Wąs ocienia komuś wargi.

Wargi drżą, trzęsą się komuś.

∆ Zajęcza warga «wada rozwojowa górnej wargi człowieka, powstała na skutek niezrośnięcia się u płodu jednego lub dwu bocznych płatów górnej wargi z płatem środkowym; rozszczep wargi, rozszczepienie wargi»

∆ anat. Wargi sromowe «dwa większe fałdy skórne zamykające szparę sromu oraz dwa mniejsze, znajdujące się wewnątrz tamtych, otaczające przedsionek pochwy»

◊ Sznurować wargi «ściągać usta skromnie lub pretensjonalnie; powstrzymywać się od mówienia»

2. bot. «każda z dwóch części korony kwiatów grzbiecistych, zrosłopłatkowych, oddzielona głębokim wcięciem jedna od drugiej»

3. zool. «część gębowych narządów owadów»