warunek

m III, D. \waruneknku, N. \waruneknkiem; lm M. \waruneknki

1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie czegoś»

Warunek rozwiązalności równania.

Konieczny warunek postępu.

Oszczędność warunkiem dobrobytu.

2. «zastrzeżenie, od którego spełnienia zależy dotrzymanie, zrealizowanie czegoś; wymaganie, żądanie stawiane przy zawieraniu jakiejś umowy; w prawie cywilnym: zastrzeżenie, na podstawie którego osoba podejmująca czynność prawną uzależnia powstanie lub ustanie skutków tej czynności od niepewnego zdarzenia przyszłego»

Warunek wstępny.

Określony warunek.

Warunki płatności.

Warunki kontraktu, umowy, traktatu.

Warunki gry.

Warunki pokoju.

Podpisać warunki kapitulacji.

Akceptować, odrzucać, dyktować, stawiać jakieś warunki.

Godzić się na jakieś warunki.

Dotrzymać jakichś warunków.

Postawić komuś jakiś warunek.

Postawić za warunek, jako warunek, że…, aby…

◊ (Zrobić coś) pod warunkiem, że… «(zrobić coś) z tym zastrzeżeniem, ograniczeniem, że…; zastrzegając sobie coś; jeżeli będzie dopełniony jakiś warunek»

◊ pot. Pod żadnym warunkiem «w żadnym razie, w żadnym wypadku, absolutnie nie»

◊ Na jakichś warunkach «stawiając komuś jakieś warunki, wymagania; mając przyznane jakieś uprawnienia»

3. w lm «sytuacja panująca w jakiejś dziedzinie; położenie, okoliczności, w których coś się dzieje, w których ktoś żyje, działa, przebywa»

Dobre, sprzyjające, trudne warunki.

Warunki życiowe, zdrowotne.

Warunki naturalne.

Warunki atmosferyczne, klimatyczne, geograficzne, finansowe, materialne, lokalowe.

Warunki pracy, życia.

Warunki do pracy, do nauki, do odpoczynku.

Znaleźć się w ciężkich warunkach.

Gdzieś panują jakieś warunki.

4. w lm «zespół cech koniecznych dla kogoś, czegoś do tego, aby być kimś, czymś, do wykonywania czegoś; możliwości»

Miał znakomite warunki na dobrego pedagoga.

Mieć warunki ku temu, po temu, aby się dobrze uczyć.

Coś spełnia określone warunki.

∆ Warunki zewnętrzne «czyjś wygląd zewnętrzny, prezencja»

‹niem.›