wciągnąć

wciągnąć
dk Va, \wciągnąćnę, \wciągnąćniesz, \wciągnąćnij, \wciągnąćnął, \wciągnąćnęła, \wciągnąćnęli, \wciągnąćnięty, \wciągnąćnąwszy - wciągać ndk I, \wciągnąćam, \wciągnąćasz, \wciągnąćają, \wciągnąćaj, \wciągnąćał, \wciągnąćany
1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś, coś do środka, do wnętrza czegoś, umieścić gdzieś; ciągnąc unieść, podnieść w górę, umieścić wyżej»

Wciągnąć kogoś do wagonu.

Wciągać flagę na maszt.

Wciągać drabinę na strych.

Konie wciągnęły wóz do rowu.

∆ Wciągnąć brzuch «wstrzymawszy wydech, spowodować wklęśnięcie brzucha»
∆ Wciągnąć głowę, szyję w ramiona «skulić ramiona, schować głowę, szyję w uniesione ramiona»
przen.

Wciągnąć przeciwnika na własną połowę boiska.

Wciągnąć wroga w zasadzkę.

2. «namówić, nakłonić kogoś do udziału w czymś, do jakiejś akcji, działania; wmieszać, wplątać kogoś w coś»

Wciągnąć kogoś do spółki, do związku, do organizacji.

Wciągnąć kogoś do walki, do wojny, do spisku.

Wciągnąć kogoś w grę, w awanturę.

Wciągnąć kogoś do pracy, do zabawy, do rozmowy, do dyskusji.

◊ Wciągnąć kogoś w zasadzkę, w pułapkę itp. «wplątać kogoś w sytuację trudną, bez wyjścia»
przen. «zainteresować kogoś w wysokim stopniu; zaabsorbować, zająć, pochłonąć»

Praca wciągała go coraz bardziej.

Powieść wciągała czytelnika.

3. «umieścić kogoś, coś w jakimś spisie, zapisie; zapisać, zarejestrować gdzieś»

Wciągnąć kogoś na listę, do ksiąg, do kartoteki, do ewidencji.

Wciągnąć książki do rejestru.

Wciągnąć jakąś pozycję do rachunku.

Wciągnąć coś do protokołu.

4. «wchłonąć, pochłonąć, wessać»

Wciągnąć powietrze.

Wciągnąć dym w płuca.

Wciągnąć zapach w nozdrza.

∆ Bagno, wir itp. wciąga kogoś «ktoś wpada coraz głębiej, zapada się w bagno, w wir wody w rzece itp.»
5. «włożyć, nałożyć, wsunąć coś na siebie, na kogoś, na coś; naciągnąć»

Wciągnąć spodnie, buty.

Wciągnąć rękawiczki na ręce.

Wciągać dziecku pończochy.

wciągnąć się - wciągać się
1. «chwytając się czegoś, podciągając się, dostać się gdzieś wyżej, wejść na coś»

Wciągnąć się po linie na szczyt masztu.

2. «przyzwyczaić się, przywyknąć do czegoś; wprawić się w czymś»

Wciągnąć się do systematycznej nauki.

Wciągnąć się w obowiązki domowe.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wciągnąć — kogoś w zasadzkę, w pułapkę itp. «wplątać kogoś w sytuację trudną, bez wyjścia»: Wojsko było teraz znacznie lepiej przygotowane do odpierania ataków. Wyposażone w doskonalszą broń, cierpliwie czekało na szarżę czerwonoskórych, nie dając się… …   Słownik frazeologiczny

  • wciągnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wciągać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wciągać się – wciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytając się czegoś, podciągając się, docierać gdzieś wyżej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wciągnąć się na szczyt. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wciągać — → wciągnąć …   Słownik języka polskiego

  • pułapka — Wciągnąć kogoś w pułapkę zob. wciągnąć …   Słownik frazeologiczny

  • wciągać — Wciągnąć kogoś w zasadzkę, w pułapkę itp. «wplątać kogoś w sytuację trudną, bez wyjścia»: Wojsko było teraz znacznie lepiej przygotowane do odpierania ataków. Wyposażone w doskonalszą broń, cierpliwie czekało na szarżę czerwonoskórych, nie dając… …   Słownik frazeologiczny

  • zasadzka — Wciągnąć kogoś w zasadzkę zob. wciągnąć …   Słownik frazeologiczny

  • powciągać — dk I, powciągaćam, powciągaćasz, powciągaćają, powciągaćaj, powciągaćał, powciągaćany 1. «wciągnąć, zaciągnąć gdzieś wiele osób lub rzeczy; wciągnąć coś kolejno, jedno po drugim» Powciągać drzewo do szopy. Powciągać motory do garażu. przen.… …   Słownik języka polskiego

  • wciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wciągaćam, wciągaća, wciągaćają, wciągaćany {{/stl 8}}– wciągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wciągaćnę, wciągaćnie, wciągaćnij, wciągaćnął wciągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”