wdzięk

wdzięk
m III, D. -u, N. \wdziękkiem
1. blm
«ogół cech stanowiących o tym, że ktoś lub coś sprawia miłe wrażenie; czar, urok, powab»

Dziewczęcy, młodzieńczy wdzięk.

Naturalny, przyrodzony, wrodzony, swoisty wdzięk.

Niewymuszony, niewysłowiony, subtelny, ujmujący wdzięk.

Wdzięk młodości.

Wdzięk czyjegoś sposobu bycia.

Uosobienie wdzięku.

Dziewczyna pełna wdzięku.

Czarować, urzekać, zachwycać wdziękiem.

Mieć, roztaczać wdzięk.

Nabierać, dodawać, pozbawiać wdzięku.

Odznaczać się wdziękiem.

Poruszać się z wdziękiem.

2. lm M. -i
tylko w lm «pociągające, ponętne szczegóły ciała ludzkiego, zwłaszcza kobiecego; kształty»

Niewieście, kobiece wdzięki.

Ktoś obojętny na czyjeś wdzięki.

żart. Obfite wdzięki «tęga tusza, bujne kształty»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wdzięk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} ogół cech wywołujących na patrzącym przyjemne wrażenie, czar, urok, powab, gracja, lekkość, piękno, zalotność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ulotny, chwytający za serce, niewymuszony,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wdzięk — żart. Wdzięk słonia, hipopotama itp. «brak wdzięku i zręczności»: Ten człowiek ma wdzięk i takt słonia, który wpadł do składu porcelany. CKM 6/1998 …   Słownik frazeologiczny

  • hipopotam — Wdzięk hipopotama zob. wdzięk …   Słownik frazeologiczny

  • słoń — 1. Jak słoń w składzie porcelany «w sposób nieumiejętny, niezgrabny, niezręczny»: Ktoś, kto jest z zewnątrz, będzie się zachowywał jak słoń w składzie porcelany. Ponaraża się od razu większości profesury i nic nie zrobi. GPol (tyg) 1/1998. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • Dąbrowa coat of arms — Dąbrowa Battle cry: Dąbrowa Details Alternative names Earliest mention …   Wikipedia

  • Домброва (герб) — У этого термина существуют и другие значения, см. Домброва (значения). Домброва …   Википедия

  • mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

  • chłopięcy — 1. «odnoszący się do młodych chłopców; właściwy młodemu chłopcu» Chłopięcy wdzięk, głos. Chłopięca przekora. Chłopięce lata. Chłopięce zabawy. Obuwie, ubrania chłopięce. 2. «złożony z młodych chłopców» Chór, zespół chłopięcy. Drużyna chłopięca …   Słownik języka polskiego

  • coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… …   Słownik języka polskiego

  • czar — m IV, D. u, Ms. czarze; lm M. y 1. częściej w lm «nadzwyczajne zjawisko, zdarzenie, przypisywane, według dawnych wierzeń ludowych, działaniu sił nadprzyrodzonych; przejaw działania tych sił; środki magiczne wywołujące je» Amulet od czarów. Bać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”