welur

welur
m IV, D. -u, Ms. \welururze; lm M. -y
1. «tkanina z krótkim włosem po prawej stronie, wytwarzanym z dodatkowej osnowy lub dodatkowego wątku; aksamit»

Welur obiciowy.

Portiery z weluru.

2. «tkanina wełniana, drapana i strzyżona, podobna do aksamitu»

Garnitur, kostium z weluru.

3. «skóra (cielęca, barania, świńska, kozia) wykończona od strony mizdry, odznaczająca się aksamitną powierzchnią; używana na cholewki lekkiego obuwia, na odzież i galanterię»

Wyprawiać skórę na welur.

fr. z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • welur — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. welururze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skóra cielęca, świńska, kozia, barwiona, o aksamitnej powierzchni, będąca imitacją zamszu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty z weluru.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • welurowy — przym. od welur a) w zn. 1: Obicia welurowe. b) w zn. 2: Suknia welurowa. c) w zn. 3: Galanteria ze skór welurowych …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”