westchnąć

westchnąć
dk Va, \westchnąćnę, \westchnąćniesz, \westchnąćnij, \westchnąćnął, \westchnąćnęła, \westchnąćnęli, \westchnąćnąwszy - wzdychać ndk I, \westchnąćam, \westchnąćasz, \westchnąćają, \westchnąćaj, \westchnąćał
«głęboko i głośno odetchnąć (dając tym wyraz smutkowi, przygnębieniu, rzadziej uczuciu ulgi)»

Westchnąć ciężko, głęboko, przejmująco, przeciągle.

Westchnąć z ulgą.

Wzdychać z tęsknoty.

pot. Wzdychać do kogoś, do czegoś; wzdychać za kimś, za czymś «kochać się w kimś skrycie, gorąco czegoś pragnąć; tęsknić za kimś, za czymś»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • westchnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wzdychać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzdychać — → westchnąć …   Słownik języka polskiego

  • wzdychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzdychaćam, wzdychaća, wzdychaćają {{/stl 8}}– westchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wzdychaćnę, wzdychaćnie, wzdychaćnij, wzdychaćnął, wzdychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • głęboko — głębokobiej przysłów. od głęboki a) w zn. 1: Zapadać się głęboko w śnieg. Kopać coraz głębiej. Ukłonić się głęboko. Kapelusz głęboko nasunięty na czoło. Głęboko osadzone oczy. Oddychać, westchnąć głęboko …   Słownik języka polskiego

  • odsapnąć — dk Va, odsapnąćnę, odsapnąćniesz, odsapnąćnij, odsapnąćnął, odsapnąćnęła, odsapnąćnęli, odsapnąćnąwszy odsapywać ndk VIIIa, odsapnąćpuję, odsapnąćpujesz, odsapnąćpuj, odsapnąćywał «głośno i ciężko odetchnąć, westchnąć; odpocząć chwilę, wytchnąć… …   Słownik języka polskiego

  • powzdychać — dk I, powzdychaćam, powzdychaćasz, powzdychaćają, powzdychaćaj, powzdychaćał, powzdychaćany «spędzić jakiś czas na wzdychaniu, westchnąć kilka razy; wzdychaniem wyrazić uczucie żalu, smutku, tęsknoty» Powzdychać ciężko, głęboko …   Słownik języka polskiego

  • westchnienie — n I; lm D. westchnienieeń rzecz. od westchnąć «głębokie, mocne odetchnięcie będące wyrazem smutku, przygnębienia, rzadziej uczucia ulgi» Ostatnie westchnienie przed zgonem. Ciężkie, żałosne, tęskne westchnienie. Westchnienie ulgi. Tłumić głośne… …   Słownik języka polskiego

  • wez- — (wes ) «to samo co wz (ws ), przedrostek występujący w niektórych czasownikach mających podstawę słowotwórczą zaczynającą się od grupy spółgłoskowej, np. wezbrać (wesprzeć, westchnąć); w obrębie koniugacji wymienia się z przedrostkiem wz (ws ),… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”