Cewnik moczowy, żołądkowy, uszny.
Słownik języka polskiego . 2013.
cewnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż II, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} przyrząd medyczny mający kształt długiej, cienkiej rurki z gumy, tworzywa sztucznego lub metalu używany np. do ściągania moczu, pobierania próbek do badania, wprowadzania lekarstw; kateter … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cewnikować — ndk IV, cewnikowaćkuję, cewnikowaćkujesz, cewnikowaćkuj, cewnikowaćował, cewnikowaćowany med. «wprowadzać cewnik naturalnymi drogami do jam i narządów ciała w celach leczniczych lub diagnostycznych» Cewnikować pęcherz moczowy przez cewkę moczową … Słownik języka polskiego
kateter — m IV, D. u, Ms. katetererze; lm M. y med. «przyrząd w kształcie rurki służący do cewnikowania, głównie w celu opróżnienia pęcherza moczowego oraz do wprowadzania lekarstw; cewnik» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
cewnikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cewnikowaćkuję, cewnikowaćkuje, cewnikowaćany {{/stl 8}}– zacewnikować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, med. {{/stl 8}}{{stl 7}} zakładać choremu cewnik (zwykle do pęcherza moczowego); przeprowadzać cewnikowanie : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
