więdnięcie

więdnięcie
n I
rzecz. od więdnąć.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • drążnica — ż II, DCMs. drążnicacy; lm D. drążnicaic ∆ zool. Drążnica pomidorówka «Xanthoecia flavago, motyl z rodziny sówkowatych; gąsienice wgryzają się w łodygi młodych roślin (pomidorów, tytoniu, ziemniaka), powodując ich więdnięcie» …   Słownik języka polskiego

  • fuzarioza — ż IV, CMs. fuzariozazie; lm D. fuzariozaoz biol. fuzariozy «liczne choroby roślin wywoływane przez pasożytnicze grzyby, które powodują m.in. więdnięcie, gnicie roślin; należą do nich np. pleśń śniegowa zbóż, sucha zgnilizna kłębów ziemniaczanych» …   Słownik języka polskiego

  • warzyć — ndk VIb, warzyćrzę, warzyćrzysz, warz, warzyćrzył, warzyćrzony 1. przestarz., dziś żywe w terminologii specjalnej «utrzymywać w stanie wrzenia; przyrządzać gorące potrawy, gotować» Warzyć jadło. ∆ Warzyć piwo «produkować piwo przygotowując zacier …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”