wołać

wołać
ndk I, \wołaćam, \wołaćasz, \wołaćają, \wołaćaj, \wołaćał, \wołaćany
1. «wzywać, przywoływać kogoś, coś; wydawać głos, okrzyk; głośno krzyczeć»

Wołać bagażowego, kelnera.

Wołać dzieci na obiad.

Wołać kogoś do telefonu.

Wołać psa.

Wołać na kogoś.

Wołał coś do nas, ale nie było słychać słów.

Na targu sprzedawcy wołali: Do jabłek, do gruszek!

2. «głośno prosić o coś, domagać się, żądać czegoś»

Ranni wołali o ratunek, o pomoc.

Dzieci wołają jeść.

◊ Coś woła o pomstę do nieba «coś wywołuje czyjeś oburzenie, świadczy o czyimś bestialstwie, okrucieństwie, głupocie itp.»
żart. Buty wołają jeść, pić «buty wymagają naprawy, są dziurawe»
3. pot. «nazywać kogoś jakimś imieniem, przezwiskiem; zwracając się do kogoś, mówiąc o kimś wymieniać jego imię, nazwisko»

Wołali na niego Jaś.

wołający w użyciu rzecz., tylko w wyrażeniu: Głos wołającego na puszczy «nawoływania, rady, słowa nie znajdujące oddźwięku u kogoś»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wołać — żart. Buty wołają jeść «buty są dziurawe»: Muszę rozejrzeć się dzisiaj za nowymi butami, stare już wołają jeść (...). Roz bezp 1998. Coś woła o pomstę do nieba zob. niebo 4. Głos wołającego na puszczy zob. głos 5. Wołać wielkim głosem zob. wielki …   Słownik frazeologiczny

  • wołać o pomoc — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co wołać [wzywać] pomocy [na pomoc]. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wołać [wzywać] pomocy [na pomoc] — {{/stl 13}}{{stl 7}} wołać, by ktoś pomógł w niebezpieczeństwie, wzywać kogoś w chwili zagrożenia życia, zdrowia, w niebezpiecznym momencie, spodziewając się ratunku, ocalenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ranny turysta wołał pomocy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… …   Słownik języka polskiego

  • nawoływać — ndk VIIIa, nawoływaćłuję, nawoływaćłujesz, nawoływaćłuj, nawoływaćywał, nawoływaćywany 1. «wołać długo, uporczywie, raz za razem; wydawać okrzyki; przyzywać kogoś, coś; przywoływać» Nawoływać hop, hop! Nawoływać psy. 2. «wzywać do czegoś,… …   Słownik języka polskiego

  • pełny — pełnyni, pełnyniejszy a. pełen (tylko w funkcji orzecznika lub przydawki, po której następuje rzeczownik w dopełniaczu) 1. «napełniony, wypełniony po brzegi, do wierzchu; napełniony tak, że więcej nie może się zmieścić» Pełny garnek, talerz,… …   Słownik języka polskiego

  • pomoc — ż VI, DCMs. y 1. blm «praca, wysiłek, działanie (fizyczne lub moralne) podjęte dla dobra innej osoby w celu ulżenia w jej działaniu lub ratowania w niebezpieczeństwie; wspieranie kogoś, pomaganie komuś» Bratnia, sąsiedzka, wzajemna pomoc.… …   Słownik języka polskiego

  • wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego …   Słownik języka polskiego

  • pomoc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVc, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działanie, wsparcie (w sensie zarówno materialnym, jak i duchowym) dla ulżenia komuś w wysiłku, ratowania kogoś w niebezpieczeństwie lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”