wprawić

wprawić
dk VIa, \wprawićwię, \wprawićwisz, wpraw, \wprawićwił, \wprawićwiony - wprawiać ndk I, \wprawićam, \wprawićasz, \wprawićają, \wprawićaj, \wprawićał, \wprawićany
1. «umocować, osadzić coś w czymś, obsadzić w ramę, w oprawę»

Wprawić oczko do pierścionka.

Wprawiać wybite szyby.

2. «spowodować powstanie jakiegoś stanu, wywołać jakiś stan fizyczny lub psychiczny»

Coś wprawiło kogoś w osłupienie, w dobry humor, w stan upojenia, w zachwyt.

3. «ćwiczeniami wdrożyć kogoś, coś do czegoś, wyćwiczyć w czymś»

Wprawiać dzieci do rannego wstawania, do porządku.

wprawić się - wprawiać się
1. «nabyć wprawę w czymś przez ćwiczenia»

Wprawiać się w czytaniu.

2. «doprowadzić się do jakiegoś stanu»

Wprawić się w dobry nastrój, humor.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wprawić — coś w ruch zob. ruch 5 …   Słownik frazeologiczny

  • wprawiać się – wprawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabywać wprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wprawił się w rozwiązywaniu zadań. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzić się do jakiegoś stanu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wprawiać – wprawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w ruch {{/stl 13}}{{stl 7}} spowodować, że coś zacznie działać, poruszać się, pracować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawnym ruchem wprawił w ruch maszynę. Wiatr wprawił w ruch skrzydła wiatraka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wprawiać — Wprawić coś w ruch zob. ruch 5 …   Słownik frazeologiczny

  • wprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wprawiaćam, wprawiaća, wprawiaćają, wprawiaćany {{/stl 8}}– wprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wprawiaćwię, wprawiaćwi, wprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocować,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powprawiać — dk I, powprawiaćam, powprawiaćasz, powprawiaćają, powprawiaćaj, powprawiaćał, powprawiaćany «wprawić, wstawić wiele czegoś, wprawić jedno po drugim» Powprawiać szyby do okien. Lustra, obrazy powprawiane w ramy. powprawiać się «poćwiczyć się… …   Słownik języka polskiego

  • doprowadzić — kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty, doprowadzony… …   Słownik frazeologiczny

  • doprowadzać — Doprowadzić kogoś do ostateczności «wprawić kogoś w gniew, w stan najwyższego zdenerwowania, wyprowadzić z równowagi»: Trudno jest z tego domyślić się, co zarzucają Edziowi, ale z tonu jego reakcji wnosić można, że jest on do żywego dotknięty,… …   Słownik frazeologiczny

  • furora — Robić, zrobić furorę «zdobywać, zdobyć niebywałe powodzenie, odnosić, odnieść sukces, wprawiać, wprawić otoczenie w podziw, w zachwyt»: Spektakl zrobił furorę na Broadwayu (...). TSt 3/2000 …   Słownik frazeologiczny

  • kolano — 1. Błagać, prosić (kogoś) o coś na kolanach, na klęczkach «błagać, prosić usilnie, uniżenie, poniżając się»: Gdyby jeszcze obiecali, że na wikcie więziennym stracę 10 kilo, błagałabym na klęczkach, żeby mnie zamknięto. Mam za słabą wolę, żeby się …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”