wreszcie

wreszcie
1. «przysłówek oznaczający fazę końcową lub rezultat czegoś (często z odcieniem długiego lub dłużącego się oczekiwania, zniecierpliwienia), albo zamknięcie wyliczanego szeregu; nareszcie»

Wreszcie nadeszły oczekiwane wakacje.

Świeca się dopalała, wreszcie zgasła.

Szli długo, aż wreszcie dotarli na miejsce.

Trzeba z tym raz wreszcie skończyć.

2. pot. «partykuła o charakterze ekspresywnym, czasem podkreślająca pewne lekceważenie czegoś; w końcu, zresztą, ostatecznie»

Co ty sobie wreszcie myślisz?

Cóż to wreszcie za wada?

Mnie wreszcie na tym nie zależy.

A wreszcie wszystko mi jedno, co zrobisz.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wreszcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym wyrazem mówiący stwierdza, że upłynęło zbyt wiele czasu, zanim wydarzyło się to, co jest treścią zdania, i że spodziewał się, iż nastąpi to wcześniej; nareszcie, w końcu : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozjaśnić się pod sufitem — (Wreszcie) Zrozumieć, pojąć, lub zdać sobie sprawę Eng. To (finally) understand, comprehend, or realize …   Słownik Polskiego slangu

  • koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… …   Słownik frazeologiczny

  • krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …   Słownik frazeologiczny

  • szpilka — 1. Coś nie szpilka; coś nie jest szpilką «o czymś niezbyt małym, łatwym do znalezienia»: – Gdzie on mógł się podziać – spytał wreszcie z rozpaczą. Roman mimo woli musiał wziąć na siebie rolę rozsądnego pocieszyciela. Andrzej narzucał mu ją. – On… …   Słownik frazeologiczny

  • wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …   Słownik frazeologiczny

  • wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …   Słownik frazeologiczny

  • koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

  • EKT-Gdynia — Infobox musical artist Name = EKT Gdynia Img capt = Img size = Landscape = Background = group or band Alias = Origin = Gdynia, Poland Genre = Sea shanty Years active = 1986 present Label = Associated acts = URL = Current members = Jan Wydra… …   Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”