wrosnąć

+ rzad. wróść dk Vc, wrosnę, wrośniesz, wrośnij, wrósł, wrosła, wrośli, wrósłszy - wrastać ndk I, \wrosnąćam, \wrosnąćasz, \wrosnąćają, \wrosnąćaj, \wrosnąćał

1. «rosnąc zakorzenić się, rozwijając się zagłębić się w podłoże»

Drzewa głęboko wrosły w grunt.

Komuś wrasta paznokieć.

◊ Nogi komuś wrastają w ziemię «nogi bolą kogoś od długiego stania»

◊ Ktoś stanął, zatrzymał się itp. jakby mu nogi wrosły w ziemię «ktoś stanął, zatrzymał się nie mając siły się poruszyć, zrobić kroku, zwykle ze strachu, przerażenia, zdziwienia»

2. «stać się nieodłączną częścią czegoś, zespolić się z kimś, z czymś nierozerwalnie»

Ktoś wrósł w nową rodzinę.

Nowe dzielnice wrosły już w miasto.

◊ Coś wrosło, ktoś wrósł w czyjąś pamięć, w czyjeś serce itp. «pamięć o kimś, o czymś jest ciągle żywa, o kimś, o czymś ciągle się pamięta, ciągle się kogoś, coś kocha»