ws-

«przedrostek występujący przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, tworzący czasowniki pochodne, uwydatniający początek, intensyfikację lub doprowadzenie do skutku tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. wspiąć (się), wspomóc, wstrząsnąć, wstrzymać, niekiedy w obrębie koniugacji ulegający wymianom, np.: wspiąć się - wespnie się»