charakternik

charakternik
m III, DB. -a, N. \charakternikkiem; lm M. -i, DB. -ów
1. pot. «człowiek o silnym charakterze»
2. daw. «czarownik, czarodziej»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • charakternik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek odznaczający się silnym, wyrobionym charakterem; ktoś odważny, stanowczy, mający silną wolę; twardziel {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”