wtranżalać

ndk I, \wtranżalaćam, \wtranżalaćasz, \wtranżalaćają, \wtranżalaćaj, \wtranżalaćał, \wtranżalaćany - wtranżolić dk VIa, \wtranżalaćlę, \wtranżalaćlisz, \wtranżalaćol, \wtranżalaćlił, \wtranżalaćlony,

posp. «zajadać, opychać się»

Wtranżalać obiad w pośpiechu.

wtranżalać się - wtranżolić się posp. «wchodzić gdzieś siłą, bez pozwolenia; wpychać się»

Wtranżolił się na trzeciego.