wychować

wychować
ndk I, \wychowaćam, \wychowaćasz, \wychowaćają, \wychowaćaj, \wychowaćał, \wychowaćany - wychowywać ndk VIIIa, \wychowaćowuję, \wychowaćowujesz, \wychowaćowuj, \wychowaćywał, \wychowaćywany
1. «zapewnić osobie niedorosłej osiągnięcie rozwoju fizycznego i psychicznego, zapewnić opiekę istocie niedorosłej i doprowadzić ją do samodzielności»

Wychować trójkę dzieci.

Wychować kogoś od małego.

Sikorki troskliwie wychowywały pisklęta.

◊ Ktoś dobrze, źle wychowany «ktoś umiejący się zachować w towarzystwie, ułożony, grzeczny; ktoś nie umiejący się zachować, nie mający dobrych manier»
pot. Wychować kogoś na ludzi, na człowieka «pokierować kimś właściwie, uczynić z kogoś pożyteczną, wartościową jednostkę»
2. «wykształcić kogoś w określonym kierunku, nauczyć zawodu, fachu»

Wychować dobrych inżynierów, aktorów.

◊ Wychować kogoś na czymś (np. na wzorach klasycznych) «ukształtować czyjś umysł, charakter według czegoś, np. według wzorów klasycznych»
◊ Wychować kogoś w czymś, np. w miłości do ojczyzny «wpoić, zaszczepić w kogoś coś»
wychować się - wychowywać się «zostać wychowanym, otrzymać wychowanie»

Wychowywać się w zakładzie, u przybranych rodziców.

Wychowywać się w mieście, na wsi.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wychować — Ulica kogoś wychowuje zob. ulica 2. Wychować kogoś na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21 …   Słownik frazeologiczny

  • wychować się — na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21 …   Słownik frazeologiczny

  • wychować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wychowywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wychowywać się – wychować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} otrzymywać wychowanie; dorastać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wychowywać się na wsi, u ciotki, w domu dziecka. Wychować się w środowisku ludzi związanych ze sztuką. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wychowywać — → wychować …   Słownik języka polskiego

  • wychowywać się — Wychować się na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21 …   Słownik frazeologiczny

  • zrobić z kogoś człowieka — Wychować; spowodować, że ktoś staje się wartościowym człowiekiem; przyczynić się do czyjegoś sukcesu w życiu Eng. To steer someone s life in such a way that they become a valuable individual …   Słownik Polskiego slangu

  • wychowanie — n I 1. rzecz. od wychować ◊ Wziąć dziecko na wychowanie «adoptować dziecko, wychować jak swoje» 2. «całokształt zabiegów mających na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym oraz przygotowanie go do życia w… …   Słownik języka polskiego

  • wykarmić — dk VIa, wykarmićmię, wykarmićmisz, wykarmićkarm, wykarmićmił, wykarmićmiony rzad. wykarmiać ndk I, wykarmićam, wykarmićasz, wykarmićają, wykarmićaj, wykarmićał, wykarmićany 1. «o kobietach i samicach ssaków: wychować potomstwo karmiąc je własnym… …   Słownik języka polskiego

  • człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”