wyczerpać

wyczerpać
dk IX, \wyczerpaćpię, \wyczerpaćpiesz, \wyczerpaćczerp, \wyczerpaćał, \wyczerpaćany - wyczerpywać ndk VIIIa, \wyczerpaćpuję, \wyczerpaćpujesz, \wyczerpaćpuj, \wyczerpaćywał, \wyczerpaćywany
1. «czerpiąc czymś wybrać, wydobyć do końca płyn lub ciało sypkie»

Wyczerpać wodę z łodzi, ze studni.

2. «opróżnić coś, ogołocić z czegoś, wyeksploatować»

Wyczerpać zapasy węgla, żywności.

∆ Wyczerpany nakład, wyczerpane wydanie książki «nakład, wydanie książki, której wszystkie egzemplarze zostały rozkupione przez czytelników»
◊ Wyczerpać zagadnienie, temat, rozmowę «powiedzieć już wszystko o danym zagadnieniu, na dany temat, zakończyć mówienie o czymś»
◊ Coś czegoś nie wyczerpuje (np. sprawy, zagadnienia) «coś jest tylko częścią pewnej całości»
3. «spowodować osłabienie, spadek, utratę sił; wycieńczyć, osłabić fizycznie lub psychicznie»

Wyczerpująca praca, kuracja.

Długie leżenie wyczerpało ją.

Był wyczerpany nerwowo.

wyczerpać się - wyczerpywać się
1. «zostać wyczerpanym, zużytym, skończyć się, zbraknąć»

Wyczerpały się oszczędności.

Wyczerpały się zapasy cukru.

Baterie się wyczerpały.

◊ Wyczerpała się czyjaś cierpliwość «ktoś stracił cierpliwość, zdenerwował się, zniecierpliwił»
2. «stać się słabym, osłabnąć, zmęczyć się»

Wyczerpać się długim marszem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wyczerpać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyczerpywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyczerpywać się – wyczerpać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być zużywanym, kończyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapas papieru do kopiarki wyczerpał się. Baterie w zegarku wyczerpały się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyczerpywać — → wyczerpać …   Słownik języka polskiego

  • wyczerpywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyczerpywaćpuję, wyczerpywaćpuje, wyczerpywaćany {{/stl 8}}– wyczerpać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wyczerpywaćpię, wyczerpywaćpie, wyczerpywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… …   Słownik języka polskiego

  • przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… …   Słownik języka polskiego

  • skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • wymęczyć — dk VIb, wymęczyćczę, wymęczyćczysz, wymęczyćmęcz, wymęczyćczył, wymęczyćczony 1. «męcząc wyczerpać czyjeś siły; zmęczyć bardzo» Wymęczyć ucznia na egzaminie. Ktoś wymęczony długą podróżą. 2. «zrobić, wykonać coś z wielkim trudem, wysiłkiem;… …   Słownik języka polskiego

  • kropka — 1. Być, znaleźć się itp. w kropce «być, znaleźć się w trudnej, skomplikowanej sytuacji, w trudnym położeniu»: Byłam pewna, że się dostanę na studia! Ale nie dostałam się! Ani w poprzednim roku, ani w tym. Nie wiem, co robić. Poddać się?… …   Słownik frazeologiczny

  • finanse — blp, D. finansesów ekon. «środki pieniężne; fundusze będące wyrazem określonych stosunków produkcyjnych» Finanse przedsiębiorstwa. Gromadzić, wyczerpać, zasilić finanse. Rozporządzać finansami. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”