wyczulić

wyczulić
dk VIa, \wyczulićlę, \wyczulićlisz, wyczul, \wyczulićlił, \wyczulićlony - wyczulać ndk I, \wyczulićam, \wyczulićasz, \wyczulićają, \wyczulićaj, \wyczulićał, \wyczulićany
«uczynić kogoś bardziej wrażliwym, czułym na coś; uwrażliwić, uczulić»

Wyczulić kogoś na piękno natury.

Ktoś wyczulony na sprawy społeczne.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wyczulić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyczulać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyczulać — → wyczulić …   Słownik języka polskiego

  • wyczulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyczulaćam, wyczulaća, wyczulaćają, wyczulaćany {{/stl 8}}– wyczulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyczulaćlę, wyczulaćli, wyczulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś staje się bardziej czuły, wrażliwy na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyczulenie — n I 1. rzecz. od wyczulić. 2. «wrażliwość uczuciowa» Wyczulenie na krzywdę ludzką …   Słownik języka polskiego

  • wyostrzyć — dk VIb, wyostrzyćrzę, wyostrzyćrzysz, wyostrzyćostrz, wyostrzyćrzył, wyostrzyćrzony wyostrzać ndk I, wyostrzyćam, wyostrzyćasz, wyostrzyćają, wyostrzyćaj, wyostrzyćał, wyostrzyćany 1. «uczynić ostrym; naostrzyć» Wyostrzyć nóż, kosę. 2. «wyczulić… …   Słownik języka polskiego

  • wyczulenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyczulić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wrażliwość uczuciowa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyczulenie na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”