wyczyniać

wyczyniać
ndk I, \wyczyniaćam, \wyczyniaćasz, \wyczyniaćają, \wyczyniaćaj, \wyczyniaćał, \wyczyniaćany
pot. «wykonywać, robić coś w sposób efektowny, zwracający uwagę, czasem rażący, odbiegający od normy»

Wyczyniać koziołki, łamańce.

Wyczyniać sztuki z kartami.

Wyczyniać cuda.

Wyczyniać głupie miny.

Co za hałasy wyczyniacie!


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wyczyniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyczyniaćam, wyczyniaća, wyczyniaćają, wyczyniaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} robić coś niezwykłego, zwracającego na siebie uwagę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyczyniać sztuczki z piłką, łamańce. Wyczyniać głupstwa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyczyniać — cuda zob. cud 5 …   Słownik frazeologiczny

  • cuda wyrabiać [wyczyniać; wyprawiać] — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś bardzo dziwnego, niesłychanego, bulwersującego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cuda z nią wyrabiali w klinice. Wystarczyło go spuścić z oka i już cuda wyprawiał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrabiaćam, wyrabiaća, wyrabiaćają, wyrabiaćany {{/stl 8}}– wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrabiaćbię, wyrabiaćbi, wyrabiaćrób, wyrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cud — 1. pot. Cuda niewidy, wianki «o czymś (rzekomo) niezwykłym, rzadko spotykanym; także: o czymś niezrozumiałym, dziwacznym»: (...) zostaje zatrzymany przez patrol MO, oskarżony o cuda niewidy, usunięty z partii (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. pot.… …   Słownik frazeologiczny

  • cud — m IV, D. u, Ms. cudzie; lm M. a ( y) 1. «zjawisko, które według wierzeń religijnych nie wynika z praw przyrody, lecz daje się wytłumaczyć tylko interwencją Boga» 2. «rzecz, zjawisko niepospolite, niezwykłe, wywołujące zdumienie, podziw; także… …   Słownik języka polskiego

  • fikuśność — ż V, DCMs. fikuśnośćści 1. blm pot. rzecz. od fikuśny Fikuśność stroju, wyglądu. 2. lm D. fikuśnośćści pot. «coś fikuśnego, wymyślnego, zabawnego» Wyczyniać fikuśności …   Słownik języka polskiego

  • historia — ż I, DCMs. historiarii; lm D. historiarii (historiaryj) 1. «dzieje, proces rozwoju życia społecznego lub przyrody, przebieg wydarzeń; nauka o dziejach» Historia Polski. Historia Ziemi. Historia filozofii, nauki, sztuki, literatury. Znajomość… …   Słownik języka polskiego

  • hopki — blp, D. hopkików «podskoki, podskakiwanie, brykanie, wierzganie» Wyczyniać hopki …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”